... جامه سیه کرده عارض تو بحسنت

تا دل تو راه احتساب گرفته

کسوت عباسیان گرفته و برده ...

... ناظر عزم تو و طلیعه حزمت

راه بر احداث روزگار گرفته

بخت در اقبال تو مقام گزیده ...

... چرخ بدرگاه تو از آنچه که کردست

آمده و راه اعتذار گرفته

تا که بود همچو قعر بحر بشبها ...

... آمال خلق را حشر مکرمات او

در راه جود بدرقه کاروان شده

از لوح غیب خط معمای فتح را ...

... نهج صیانت تو صراطیست مستقیم

راه دیانت تو طریقیست مستوی

بعد از کلام ایزد و اخبار مصطفی

در راه شرع قول تو مقبول و معنوی

طبع تو بر دقایق ایام مطلع ...

... هم آفتاب چرخ هنر نور طبع تست

هم توتیای چشم ظفر گرد راه تست

قادرتری ز گردون بر قهر دشمنان ...

... بر همه کام کامگار مرا

راه دولت بمن نبود آنگه

مرکبی داد راهوار مرا

دست انعام او بلطف نهاد ...

... طبعش بسوی هرچه معالیست دست برد

دستش بسوی هرچه ایادیست راه یافت

هر مار را فلک بر سهمش چو مور دید ...

... حزم تو کارزار قلیل و کثیر گشت

امر تو شاهراه قضا و قدر گرفت

چرخ سفید کار ندارد سیه گلیم ...

... گر نبودم بماتمش حاضر

دور دورست راه معذورم

لیک کردم من اندرین غیبت ...

ای چاه ز نخدان دلم از راه فگندی

وآنگاه بصد شعبده در چاه فگندی ...

... ای شاه جز از تو بجهان شاه مبادا

احداث جهان را بر تو راه مبادا

بادا بجهان جاه تو تا وقت مروت ...

... هر زمان از گنج انعامش نوال دیگرست

فکر او از راه قدرت د رهمه میدان علم

هر کجا مرکب برون تازد جلال دیگرست ...

... یار از وفا برید ندانم چه اوفتاد

راه جفا گزید ندانم چه اوفتاد

در ما نگاه می کند آنکه روز و شب ...

... نکند با تو چرخ رای خلاف

نسپرد با تو دهر راه لجاج

سرورا گفته ای مرا کامروز ...

... لرزان رود چو مرد گنه کار بر صراط

در مهر تو گرفته ملک راه اجتهاد

از کین تو گزیده فلک رسم احتیاط ...

... سال و مه ورد مدح تو خوانم

روز و شب راه مهر تو پویم

در فراق رکاب فرخ تو ...

... گفت و می کند بسختی جانی

چه کنم بار کشم راه روم

که مرا نیست جزین درمانی

یا بمیرم من و یا خر بنده

یا بود راه مرا پایانی

بس شب به دعا دو دست برداشته ام

بس روز به راه تو نظر داشته ام

از خویشتنم خیر مبادا همه عمر ...

... رو به سوی درگه تو گاه گاه آورده ام

بی رهان بودند همراهان من در راه دین

گمرهی کردند لیکن من به راه آورده ام

گر خطا کردم به دل وز دیده اکنون از ندم ...

عاشقی شد رسم و راه و سیرت و آیین مرا

هر که بیند بیند این را با من و با این مرا ...

... گرد گل پرچین همی بندد ز مشک و غالیه

تا ببندد راه گلچیدن بدان پرچین مرا

آن خداوندی که در راه ثنا و مدح او

تازه گردد هر زمانی گلشن و گلچین مرا ...

... نماند در همه عالم ره بدی الاک

هماره بود در آن راه بد مسیر مرا

پیاز نیکی من هیچگونه تن نگرفت ...

... همه طریق صواب از خطا همیدانم

گرفته راه خطاییم و باز مانده صواب

عنان ز طاعت حق تافتیم و بر باطل ...