... و اندر خبر همی آید که راست ترین خواب شما خواب آنکس بود که راست گوی تر باشد

و بدانک خواب بر اقسام است خوابی باشد بغفلت و خوابی بود بعادت و آن خوابی بود نه محمود بلکه معلول بود زیرا که برادر مرگ است و در خبر آمده است که خواب برادر مرگ است و خدای تعالی میگوید وهو الذی یتوفنکم باللیل و دیگر جای میگوید الله یتوفی الانفس حین موتها و التی لم تمت فی منامها

و گفته اند اگر اندر خواب خیر کردی در بهشت خواب بودی ...

... چو با مهتر همی سازد پسروار

بدو با همسران مثل برادر

نباشد زادمردی زین فزونتر ...

... چو زرد آن رازدار شاه کشور

مر او را هم وزیر و هم برادر

نشسته در میان مهتران شاه ...

... در ایران نیست جفتی با تو همسر

مگر ویرو که هستت خود برادر

تو او را جفت باش و دوده بفروز ...

... نگفت از نیک و بد بر روی مادر

که بود اندر دلش مهر برادر

دلش از مهربانی شادمان شد ...

... نباید زیور و چیزی دلارای

برادر را و خواهر را به یک جای

به نامه مهر موبد هم نباید ...

... چو نیلوفر کبود و نام او زرد

رسول شاه و دستور و برادر

هم او و هم نوندش کوه پیکر ...

... ولیکن توشه جستی آن جهان را

مرا جفت و برادر هر دو ویروست

همیدون مادرم شایسته شهروست ...

... مرا چون دیده شایسته ست مادر

چو جان پاک بایسته برادر

بسازم با برادر چون می و شیر

نخواهم در غریبی موبد پیر ...

... چو در آب رونده عکس خورشید

بپرسید از برادر کاین تو دیدی

به چشم خویش یا جایی شنیدی ...

... مرا آن گو که تو دیدی عیانی

برادر گفت شاها من نه آنم

که چیزی با تو گویم کش ندانم ...

... ازین پیشم چو مادر بود شهرو

مرا همچون برادر بود ویرو

کنون هرگز نخواهم شان که بینم ...

... که رستاخیز مردم را عیان شد

برادر از برادر گشت بیزار

بجز کردار خود کس را نبد یار ...

... نه مرد جنگ روی خویش و پیوند

برادر با برادر کینه ور بود

ز کینه دوست از دشمن بتر بود ...

... چو اندر گرد شد دیدار بسته

برادر را برادر کرد خسته

پدر فرزند خود را باز نشناخت ...

... ز پیش از آنکه دیدم کام دشمن

پدر مرد و برادر شد ز من دور

بماندم من چنین ناکام و رنجور ...

... به بالا سرو و از دیدار ماهست

مرا او مهتر و فرخ برادر

من او را نیز جفت و نیک خواهر ...

... و گر خود جاودان اینجا نشینی

کجا من با برادر یار گشتم

ز مهر دیگران بیزار گشتم ...

... نه با من یک زمان خرم نشینی

برادر کاو مرا جفت گزیده ست

هنوز او کام خویش از من ندیده ست ...

... و گر خود آفتاب و ماهتابی

تن سیمین برادر را ندارم

کجا با او ز یک مادر بزادم ...

... خوش آمد در دلش گفتار دلبر

که کام دل ندید از من برادر

همی گفت آن سخن ویسه همه راست ...

... به جان اندر هوای ویس بفزود

برادر بود او را دو گرامی

یکی رامین و دیگری زرد نامی ...

... امید از آب و از باران بریده

چو آمد با برادر سوی گوراب

دگر باره شد اندر کشت او آب ...

... دلش را پند رامین نیشتر شد

نهانی گفت با دیگر برادر

مرا با ویس چاره چیست بنگر ...

... به زشتی در جهان آواز گردم

برادر گفت شاها چیز بسیار

به شهرو بخش و بفریبش به دینار ...

... ترا در دست موبد داد مادر

پس آنگه از پست نامد برادر

کنون در دست شاه کامرانی ...

... یکی گوهر خدایت باز داده ست

برادر گر نبودت پشت و یاور

پست پشت ایزد و اقبال یاور ...

... بدو گفت ای چرغ و چشم مادر

سزد گر نالی از بهر برادر

که بودت هم برادر هم دلارم

شما از یکدگر نایافته کام ...

... ز یکدل دوستان مهجور گشته

به درد مادر و فرخ برادر

تنم در موج دریا دل بر آذر ...

... سزا بر وی دو گونه پادشایی

برادر بود موبد را و فرزند

ولیکن ماه را شاه و خداوند ...

... گهی از بخت نالد گه ز گردون

چو یاد آرد ز مادر وز برادر

بجوشد همچو عود تر بر آذر ...

... از آب دیدگان تر کرده بالین

به درد مادر و هجر برادر

گسسته عقد مروارید بربر ...

... مرا گفتی به آواز چو شکر

که چونی یار منی جان برادر

به بیگانه زمین در دست دشمن ...

... به تخمه تا به آدم شاه و مهتر

به گوهر شاه موبد را برادر

خجسته نام و فرخ بخت رامین ...

... مرا او نیست در خور گرچه نیکوست

برادر نیست گرچه همچو ویرست

نه او بفریبدم هرگز به دیدار ...

... جدا کرد و به دام دوری افگند

ز نوشین مادر و فرخ برادر

یکی با جان یکی با دل برابر ...

... که ویرو را ازو بشکست بازار

کنون کز مادر و فرخ برادر

جدا ماندم چرا سوزم بر آذر ...

... هم از خانه جدایم هم ز مادر

هم از پر مایه خویشان و برادر

تو بودی از جهان با من بمانده ...

... کجا او خویشتن را ساخت نالان

برادر تخت و جای خود بدو داد

بفرمودش که مردم را دهد داد ...

... خنک آن را که هستت نیک مادر

مر آن را نیز کاو هستت برادر

دگر آن را که روزی با تو بوده ست ...

... هم از ره ویس شد تا پیش مادر

شده شرمنده از روی برادر

به دیدار یکایک شادمان شد ...

... به چشم هر که بودی خوار گشتی

ز تو نپسندد این آیین برادر

نه نزدیکان و خویشان و نه مادر ...

... مکن کاری کزو ننگ آیدت پیش

چو شهرو مادر و چون من برادر

چرا داری به ننگ خویش درخور ...

... همی بارید ویس از دیده گوهر

بدو گفت ای برادر راست گفتی

درخت راستی را بر تو رفتی ...

... نگه می کرد با خوبان لشکر

برادر را و رامین را همی دید

ز چندان مردم ایشان را پسندید ...

... به تندی شاه را چندین میازار

برادر را مکن بر خود دل آزار

که این آزارها چون قطره باران ...

... به گاه مهر با صد یار بی یار

همم یارست و هم شو هم برادر

من از هر سه همی سوزم بر آذر ...

... برافروزم ز روی خنجر آذر

برو هم زن بسوزم هم برادر

برادر چون مرا زو ننگ باشد

همان بهتر که زیر سنگ باشد ...

... همان گه شاه شد تا پیش مادر

به دلتنگی گله کرد از برادر

مرو را گفت نیکو باشد این کار ...

... کند بدنام بر من گاه شاهی

یکی زن چون بود با دو برادر

چه باشد در جهان زین ننگ بدتر ...

... دو دست خود نبرد هیچ گربز

مکش او را که او هستت برادر

ترا چون او برادر نیست دیگر

نه در رزمت بود انبار و یاور ...

... نژاد ما درین کشور بماند

برادر را مکش زن را گسی کن

کلید مهر در دست کسی کن ...

... چو بشنید این سخن موبد ز مادر

دلش خوش گشت لختی بر برادر

چنان بر ویس و بر ویرو بیازرد ...

... هم اکنون ویسه را پیش من آری

که ویسم خواهر آمد تو برادر

همان شهرو جهان افروز مادر ...