موج دریا را نباشد اختیار خویشتن

دست بردار از عنان گیر و دار خویشتن ...

... نیستم در زیر بار منت باد مراد

کشتی خویشم چو موج و ناخدای خویشتن

از زمین کوی او کز برگ گل نازکترست ...

... از زبان شمع این پروانه می گوید سخن

نیست گوش حق شنو ورنه مسلسل همچو موج

نه صدف زان گوهر یکدانه می گوید سخن ...

... مرد زندان نیستی گوهر نمی باید شدن

تیغ موج از سنگ خارا می شود دندانه وار

ز اضطراب بحر بی لنگر نمی باید شدن ...

... همچو مستان هر طرف مایل نمی باید شدن

تا به دریا می توان دست و بغل رفتن چو موج

خشک بر یک جای چون ساحل نمی باید شدن ...

... چون حباب از بیضه هستی قدم بیرون گذار

در فضای بحر با موج سبکرو بال زن

مطربان را پست کن از بار منت گل بچین ...

... دامن خود را گره بر دامن صحرا مزن

در محیط آفرینش خوش عنان چون موج باش

چون حباب از ساده لوحی خیمه بر دریا مزن ...

... از نگاه برق جولان آتشین پا کرد حسن

غوطه در موج حلاوت زد زمین و آسمان

تا ز شکر خنده پنهان گره وا کرد حسن ...

... بینوایان قفس را هم به برگی یاد کن

می رساند موج کشتی را به ساحل بی خطر

صبر بر جور ادیب و سیلی استاد کن ...

... آرزوی خام را چون عود در مجمر فکن

صیقلی کن سینه خود را ز موج اشک و آه

دفتر آیینه را در پیش اسکندر فکن ...

... هر که دستار ترا خواهد به پایش سرفکن

نعل وارونی است هر موجی درین دریای خون

هر کجا بیم خطر افزون بود لنگر فکن ...

... از سبکروحی چو کردی لنگر خود بادبان

چون کف از موج خطر اندیشه در دریا مکن

زین سیاهی منزل مقصود می گردد عیان ...

... تکیه ای بی مغز بر عمر سبک جولان مکن

دل به دریا کرده را هر موج صایب ساحل است

دست چون شستی ز جان اندیشه از طوفان مکن

... سرمه ای شد چشم روزن ها ز آه و دود من

پنجه مرجان شود در بحر خجلت موج زن

دست چون بیرون کند مژگان خون آلود من ...

چون زند موج حلاوت کلک شکر بار من

پسته خندان شود لب بسته از گفتار من ...

... کوه را گر دل فشارد ناله های زار من

همچو کوه قاف در موج پری پنهان شده است

بیستون عشق از فرهاد شیرین کار من ...

... کارفرما فارغ است از اهتمام کار من

رشته موج سراب از جوش گوهر بگسلد

آستین چون برفشاند ابر گوهربار من ...

... آسمان جایی که باشد نقطه پرگار من

می زند موج حلاوت بوستان از ناله ام

اشک شبنم گریه تلخی است از گلزار من ...

... موی آتش دیده گردد خار زیر پای من

راست می سازد دل شبها نفس موج سراب

راحت منزل ندارد شوق بی پروای من ...

بس که شبها چین غم می چیند از ابروی من

موج جوهر می زند آیینه زانوی من

بی تو گر پهلو به روی بستر خارا نهم ...

می زند از گریه موج خوشدلی ابروی من

آب چون شمشیر جوهر می شود در جوی من ...

... از نزول قطره از دریا حباب آید برون

موج بی آرام باشد بحر تا در شورش است

نبض عاشق چون به مرگ از اضطراب آید برون ...

... آه بی تاب از دل غمناک می آید برون

ناتوانان را شود موج حوادث بال و پر

سالم از بحر خطر خاشاک می آید برون ...