چون زند موج حلاوت کلک شکر بار من
پسته خندان شود لب بسته از گفتار من
دامن فکر من است از دامن گل پاکتر
چشم شبنم می پرد در حسرت گلزار من
چون صدف دریادلان را باز می ماند دهن
گوهرافشانی کند چون کلک گوهربار من
در پس آیینه از خجلت نهان گردیده اند
طوطیان در روزگار کلک شکر بار من
عالمی بیدار شد از ناله ام، گویا شده است
مشرق صبح قیامت رخنه منقار من
سرو و شمشاد و صنوبر پایکوبان می شوند
هر که خواند در چمن یک مصرع از افکار من
حلقه بیرون در کرده است خلط و زلف را
بر بیاض گردن سیمین بران اشعار من
شیشه گردون خطر دارد ز زور باده ام
کیست تا بر لب گذارد ساغر سرشار من؟
سینه افسرده گلشن در ایام خزان
می زند جوش بهار از گرمی گفتار من
هر رگ سنگی شود انگشت زنهار دگر
کوه را گر دل فشارد ناله های زار من
همچو کوه قاف در موج پری پنهان شده است
بیستون عشق از فرهاد شیرین کار من
دست گلچین غنچه از جوش بهاران می شود
ورنه چوب منع را ره نیست در گلزار من
مزد کار من ز ذوق کار من آماده است
کارفرما فارغ است از اهتمام کار من
رشته موج سراب از جوش گوهر بگسلد
آستین چون برفشاند ابر گوهربار من
بحر نتواند نفس دیگر ز جزر و مد کشید
گر چنین بر خود ببالد گوهر شهوار من
بر دل آزاده خود بار خود را بسته ام
نیست دوش هیچ کس چو سرو زیر بار من
چون نفس در دل نگردد عندلیبان را گره؟
غنچه می خسبد نسیم صبح در گلزار من
از پشیمانی لب خود را به دندان می گزد
هر که اندازد ز نادانی گره در کار من
روی در آیینه زانوی خود آورده ام
نیست چون طوطی وبال دیگران زنگار من
جلوه دست حمایت می کند ز آهستگی
بر سر موران ره، پای سبکرفتار من
درد بر من صائب از درمان گواراتر شده است
دست از دست مسیحا می کشد بیمار من
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق و زیباییهای زندگی شاعر است. شاعر با توصیفاتی زیبا و حسانگیز، از لطافت کلام خود سخن میگوید و نشان میدهد که چگونه افکار و احساسات او میتواند بر دیگران تأثیر بگذارد. او به عشق و زیباییهای طبیعت اشاره میکند و بیان میکند که چگونه صحبتهایش همچون گوهری درخشنده است که بر دلها تأثیر میگذارد. شاعر احساس میکند که کلامش به زندگی بخشیده و مرزهای ذهن را درنوردیده و برای دیگران الهامبخش است. همچنین او به چالشهای روحی و عاطفی خود اشاره میکند و میگوید که با وجود دردها و رنجها، همچنان آزاد و پایدار در مسیر زندگیاش پیش میرود. در کل، شعر به زیبایی رابطه شاعر با افکار، احساسات و دنیای اطرافش را توصیف میکند.
هوش مصنوعی: وقتی که موج لذت در دل من به حرکت در میآید، پستهای که درونش بسته است از خوشحالی باز میشود و لب میگشاید تا حرفهای من را بشنود.
هوش مصنوعی: فکر و اندیشهام از دامن گل هم پاکتر است و مانند شبنمی که از گلزار حسرت میبرد، آرزویم به سمت باغ و گلزار من پر میکشد.
هوش مصنوعی: صدفهایی که در دل دریا زیست میکنند، دهانشان را باز میگذارند تا مرواریدهایی زیبا و درخشان را بهوجود آورند. من هم مانند آن مروارید، با کلمات و آثارم درخشش و زیبایی میآفرینم.
هوش مصنوعی: در پس آیینه، طوطیها به خاطر خجالت پنهان شدهاند و این واقعیت در زمانهای که من قلمی شیرین دارم، نشان دهنده حال و حس من است.
هوش مصنوعی: یک شخصی از درد و نالهام بیدار شده است، انگار که صبح قیامت از نوک پرندهای که بر فراز سر من نشسته، در حال روشن شدن است.
هوش مصنوعی: در چمن، وقتی کسی از افکار من شعری بخواند، درختان سرو و شمشاد و صنوبر به شادی و نشاط میرقصند.
هوش مصنوعی: حلقهای که بیرون از در قرار دارد، ترکیب خلط و زلف را بر روی گردن سفید و نقرهای شعرهایم نشان میدهد.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که شیشه گردان و مهیج زندگی به خاطر قدرت الکل و شراب ممکن است خطرناک باشد. شاعر از کسی میخواهد که جرات داشته باشد و جام پر از شراب او را به لب برساند، زیرا این کار نیازمند شجاعت و دل و جریانی خاص است.
هوش مصنوعی: در روزهای خزان، دل گلشن غمگین است، ولی با حرفهای گرم من، نشانههایی از سرسبزی و بهار در آن بوجود میآید.
هوش مصنوعی: اگر دل سنگ کوه را به تنگ آورد، نالههای دردآور من از شدت رنج به تمامی رگها نفوذ میکند.
هوش مصنوعی: محبت و عشق در دل من مانند کوه قاف در زیر امواج دریا مخفی شده است، و این عشق و داستان من شبیه داستان فرهاد و شیرین است.
هوش مصنوعی: اگر بهار به اوج خود برسد، دست گلچین غنچهها از شوق میتواند به سوی گلها برود. در غیر این صورت، نمیتوان مانع ورود به گلزار من را برداشت.
هوش مصنوعی: مزد و پاداش تلاشهای من به خاطر لذتی که از کارم میبرم، آماده است. کارفرما دیگر نگران و درگیر کار من نیست.
هوش مصنوعی: اگر ابر پر از مروارید بارش را آغاز کند، رشتهی موج سراب که در حال جوشیدن است، مانند آستینی که پاره میشود، از هم خواهد گسست.
هوش مصنوعی: دریا اگر به خاطر جزر و مد خود نمیتواند نفس دیگری بکشد، بدان دلیل است که اگر چنین خویش را بزرگ شمارد، در واقع همچون گوهر حیات و زیبایی من میشود.
هوش مصنوعی: من بر دل آزاد خود بار مسئولیتهایم را گذاشتهام و هیچکس به اندازه من در برابر مشکلات و چالشها مقاوم نیست.
هوش مصنوعی: وقتی که نفس و جان احساس نکند، پرندگان خوش آواز در دل چه کار خواهند کرد؟ غنچهای که در باغ من است، در خواب است و نسیم صبح به آرامی به آن میوزد.
هوش مصنوعی: هر کسی که به دلیل نادانی، برای من مشکلی ایجاد کند، به خاطر پشیمانی دندانهایش را میگزد.
هوش مصنوعی: به آینه نگاه میکنم و زانوهای خود را به خودم نزدیک کردهام. من دیگر مانند طوطی نیستم که فقط صحبتهای دیگران را تکرار کنم و تحت تأثیر آنها قرار بگیرم.
هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که رفتار آرام و مطمئن من به مانند یک حمایتکننده عمل میکند و در این راه، جدیتی در حرکت و رفتار خود دارم، همانند یک مورچه که آرام و با دقت در مسیر خود پیش میرود.
هوش مصنوعی: درد من به قدری افزایش یافته که حتی درمانها هم نمیتوانند به من کمک کنند. بیمار من دیگر امیدی به نجات از دست مسیحا ندارد و از او فاصله میگیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مجلس سامیّ مجد الدّینی ای کان هنر
چونی از رنج و صداع و زحمت بسیار من
چون ز من هرگز ندید آزار طبع نازکت
بی سبب شاید که جوید طبع تو ازار من؟
تو به دفع کار من مشغول و من فارغ که خود
[...]
هر چه آن سرخوش کند بویی بود از یار من
هر چه دل واله کند آن پرتو دلدار من
خاک را و خاکیان را این همه جوشش ز چیست
ریخت بر روی زمین یک جرعه از خمار من
هر که را افسرده دیدی عاشق کار خود است
[...]
چون مرا غمناک بیند شاد گردد یار من
زان سبب شادی نمیگردد به گرد کار من
اشک چشمم سر دل یک یک به رخها بر نبشت
گوییا با اشک بیرون میرود اسرار من
رخت ازین شهرم به صحرا برد میباید که شب
[...]
بت پرستی را شعار خود کنم تا یار من
از خدای خود نترسد چون کند آزار من
سر ز تقوی پا ز مسجد دست از طاعت کشم
تا شود آن نامسلمان راضی از اطوار من
کوشم اندر معصیت چندان که گردم کشتنی
[...]
نست چون مژگان بلند و پست در گفتار من
تیر یک ترکش ز همواری بود افکار من
پیش من طوطی ز خجلت سبز نتواند شدن
گوشها را تنگ شکر می کند گفتار من
اشک نیسان را که در چشم صدف گرداند آب
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.