... چو بیمارگون شد ز نم چشم نرگس

مر او را همی لاله تیمار دارد

سحر گه نگه کن که بر دست سیمین ...

... عروس بهاری کنون از بنفشه

گشن جعد وز لاله رخسار دارد

بیا تا ببینی شگفتی عروسی ...

... صحرا چرا چو روی زلیخا شد

بشکفت لاله چون رخ معشوقان

نرگس به سان دیده شیدا شد ...

... شد گنگ زاغ و بلبل گویا شد

بستان بهشت وار شد و لاله

رخشان به سان عارض حورا شد ...

... گر درشوی به خانه ش بر خاکت

شمشاد و لاله روید و سیسنبر

ندهد خدای عرش در این خانه ...

... صبا آید اکنون به عذر شمال

سحرگاه تازان سوی لاله زار

بشویدش عارض به لولوی تر ...

... سوی گلبن زرد استام زر

سوی لاله سرخ جام عقار

سوی مادر سوسن تازه تاج ...

... چو تازه شود عارض گلنار

نگه کن به لاله و به ابر و ببین

جدا نار از دود وز دود نار ...

... کسی را که فردا بگریند زارش

چگونه کند شادمان لاله زارش

جهان دشمنی کینه دار است بر تو ...

... تیر بودی چون شده ستی چون کمان

لاله بودی چون شده ستی چون تلال

ای نشانده دست روز و سال و ماه ...

... خورشید پیشکار و قمر ساقی

لاله سماک و نرگس پروینم

منگر بدان که در دره یمگان ...

... چون باد خزان بتاخت بر باغ

زو ریخته گشت لاله را دم

وز درد چو گشت زرد و پر گرد ...

... پوشیده لباس خز ادکن

بر ماتم لاله چرخ اعظم

آن نار نگر چو حلق سهراب ...

... چون روم نیز چو از رفته پشیمانم

تازه رویم به مثل لاله نعمان بود

کاه پوسیده شد آن لاله نعمانم

گر به باد تو کنم خرمن خود را باد ...

... سرو بستان بودم اکنون چنبرم

لاله ای بودم به بستان خوب رنگ

تازه و اکنون چون بر نیلوفرم ...

... معدن نور بر این گنبد پیروزه است

که چو باغی است پر از لاله و پر سوسن

گر به شب بنگری اندر فلک و عالم ...

... بنگر که چو شنبلید گشته است

آن لاله آب دار رنگین

وان عارض چون حریر چینی ...

... این سبز بیابان که چون شب آید

پر لاله شود همچو باغ نیسان

وین بحر بی آرامش نگون سار ...

... تو به چین بودی و مانده است تو را ماچین

جانت خاک است و خرد تخم گل و لاله

خاک را تخم گل و لاله کند رنگین

چون نمودم که تن و جانت زن و شوی اند ...

گشت جهان کودکی دوازده ساله

از سمنش روی وز بنفشه گلاله

آمد نازان ز هند مرغ بهاری ...

... تا گل در کله چون عروس نهان شد

ابر مشاطه شده است و باد دلاله

نرگس جماش چون به لاله نگه کرد

بید بر آهخت سوی لاله کتاله

طرفه سواری است گل فروخته هموار ...

... روی به دنیا نه ای نهاده برو دل

داد بخواه از گل و بنفشه و لاله

نیستی آگه مگر که چون تو هزاران ...

... هر که مرو را طلاق داد بجویدش

دوست ندارد هگرز شوی حلاله

فتنه کند خلق را چو روی بپوشد

همچو عروسان به زیر سبز غلاله

گر تو همی صحبت زمانه نجویی ...

... نیک نگه کن به آفرینش خود در

تا به گه پیریت ز حال سلاله

تات یکی وعده کرد هرگز کان را ...

... محبره سازم یکی چو چاه زباله

آمدن لاله و گذشتن او کرد

لاله رخسار من چو زرد بلاله

تو به پیاله نبید خور که مرا بس ...

... گشته چون برگ خزانی ز غم غربت

آن رخ روشن چون لاله نعمانی

روی بر تافته زو خویش چو بیگانه ...

... یا هزاران شمع در پنگان از میناستی

باغ اگر بر چرخ بودی لاله بودی مشتری

چرخ اگر در باغ بودی گلبنش جوزاستی ...

... بهر حمله شمال اکنون بریزد

گنه ناکرده خون لاله زاری

بلی زار است کار گل ولیکن

به زاری نیست همچون لاله زاری

به خون اندر همی غلتد که دهقان ...

... چون پدید آمد به خندق برق تیغ ذوالفقار

گشت روی عمر و عنتر لاله زار ای ناصبی

هر که مرد است از جهان دل با علی دارد مگر ...

... ای پیر ساده دل تو دگرگونی

سروی بدی به قد و به رخ لاله

اکنون به رخ زریر و به قد نونی ...