mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۰:۳۹ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۳:
mesraje dowom(eshq ast)1
mesraje tschharom(anrosra)1
darmesraje awale beide akhir(ba)sajed ast
---
پاسخ: با تشکر، مطابق پیشنهاد شما در مصرع چهارم «آن آرزو» را با «آن روز را» جایگزین کردیم. دو مورد دیگر هم تصحیح شد.
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۰:۲۹ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۸:
mesraje tschharom(kinjor didakard)1
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۰:۰۸ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۱:
mesraje akhir(batamashaje jar barkardan)1
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
نگین شکروی در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۹ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۲۲:۳۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۳:
برخی این رباعی را منسوب به امام فخررازی
می دانند
امیر در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۹ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۱۸:۱۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳:
عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت
ناشناس در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۹ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۱۵:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶۵:
چون دوست و دشمن او هستند رهزن او
ماییم و دامن او بگرفته استوارش
به نظر میرسد در بیت ششم به صورت بالا کلمه " او " بعد از کلمه دشمن زائد میباشد .
---
پاسخ: در برخی اشعار کهن گویا گاهی کلمات منتهی به «وست» مثل دوست و پوست را باید «دوس» و «پوس» خواند. به این جهت ممکن است این بیت درست باشد. دوستان لطفاً با نسخهٔ چاپی مقابله کنند، درستش را اطلاع دهند.
مرتضی در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۹ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۹:۳۶ دربارهٔ هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » ترجیع بند - که یکی هست و هیچ نیست جز او:
حضرت علی (ع) میفرماید اگر چیزی دیدی که قبول آن مشکل یا خیلی عجیب بود نگو نیست بگو نمیدانم. مگر شاعری به این توانایی و درک عرفانی بالا میشود که متن قران را نداند.تمام این شعر در بند اصلی آن نهفته که : یکی هست و هیچ نیست جز او . اگر خواننده محترم به این نکته دقت نماید تمام مشکلات حل خواهد شد.
نگین شکروی در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۹ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۸:۲۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۱ - عهد قدیم:
با درودی دوباره
لطفا" ابیات زیر اضافه شوند:
بیت ششم:
یا به آهو روشان انس وصفا ده یارب
یا ز صاحبنظران بازستان ذوق سلیم
بیت نهم:
نشود مرغ چمن همنفس زاغ و زغن
"روح را صحبت ناجنس عذابیست الیم"
بیت دهم:
دولت همت سلطان قناعت خواهم
تا تمنا نکنم نعمت ارباب نعیم
---
پاسخ: با تشکر، اضافه شد.
ف-ش در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۹ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۵:۰۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱:
...خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت
وقتی انسان در وضعیت نمیدانم قرار کیرد فکر و قضاوت ناراحت کننده هم ندارد ناراحتی انسان حاصل افکار ودانستن های ناقص یا غلط و به تعبیر دیگر جهل است (از نظر اهل معرفت معنی حهل ندانستن نیست دانستن کج است)
چون فکرهای اضافی و بیجا متوقف شود زمینه خوشی مورد نظر خیام فراهم میگردداین خوشی توام با حیرتی است فوق روزمرگیها و لذا سازنده است ومنظور از می نوشی را هرجه بگیریم خوشی و حیرت مزبور را در نظر دارد
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۸ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۲۲:۵۹ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹:
dar mesraje awale beide tschharom(sar)sajed ast
---
پاسخ: با تشکر «سر» از «مقام کعبه وصل تو، دور افتاده است از سر ما» حذف شد.
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۸ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۲۲:۴۱ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۷:
mesraje sowom eshkaldarad
---
پاسخ: با تشکر، «استو» با «است و» جایگزین شد.
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۸ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۲۲:۲۴ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۴:
dar mesraje dowome beide panjom harfe(jiem)sajed ast
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۸ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۲:۱۲ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۸:
mesraje awale beide shashom(askebr agarsudem)
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۸ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۲:۰۶ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۷:
lotfan mesraje awale beide haftomra tas heh nomajed
---
پاسخ: پیشنهاد دوستان؟
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۸ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۱:۵۸ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۶:
mesraje awale beide sowom(janotan)1
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
نگین شکروی در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۷ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۲۲:۵۴ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰ - ناکامیها:
با درود وسپاس فراوان
در مصرع دوم از بیت پنجم بجای "ناکامی ها" باید
"گمنامی ها" نوشته شود
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
تجلی کشاورز در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۷ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۱۶:۰۵ دربارهٔ عطار » بلبل نامه » بخش ۶ - حکایت گفتن بلبل و عتاب کردن باغبان و عذر خواستن گل:
بنظر میآید که یک اشتباه تایپی در مصرع اول از بیت چهارم وجود دارد. بجای "شگفتی"، "شکفتی" صحیح است. یعنی "گ" باید که با "ک" عوض شود.
شاد باشید
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
mareshtani در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۷ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۱۵:۳۸ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۳:
beide sowom eshkaldarad
---
پاسخ: با تشکر، در مصرع «جامه درانداز عشقت» را با «جامه درند از عشقت» جایگزین کردیم.
ف-ش در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۷ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۵:۱۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷:
در یسیاری از رباعیات خیام به نا پایداری زندگی در دنیا اشاره شده و خواسته ازاین موضوع کاملا پرده برداری کند.
میپرسیم چه اصراری هست که ناپایداری جهان در نظرمان باشید آیا این فکر زندگی مارا تلخ نمیکند؟در حالیکه خیام شادی و شیرینی را در زندگی توصیه میکند ما میبینیم گاه شده کسی از عاقبت زندگی مر گ حرفی میزند و دیگری میگوید ول کن اینها را نگو بگذار خوش باشیم !
پیداست آنگونه شادی و خوشی مورد توجه خیام است که غفلت و نادانی در آن نیست بلکه از روی دانائی و آگاهی پیدا میشود واین نشانگرهمان شادی با شکوهی است که فطرت انسان در خور رسیدن به آنست و عرفا به وجود آن پی برده اند
میدانیم شادی دو جور است یکی را وجد و صفا میتوان نامید وشکلی دیگری از آن عیاشی و خود فریبی است که بعدا غم وخماری بیشتری به دنبال می آورد در این شکل شادی غفلت و بیخردی وجود دارد
کسانی از اهل معرفت گفته اند که آن حالت و عملی بی نقص است که با توجه به ناپایداری حیات صورت گرفته باشد
واین درست مینماید زیرا زندگی و مرگ لازم وملزومتد و در معادله ویا فرمول زندگی اگر یک ضریب اساسی در نظر نباشد خللی بر اساس آن وارد میشود
یک نتیجه اینکه شادی و خوشی مورد نظر خیام از روی واقع بینی و خردمندیست از روی نادانی و خودفریبی نیست.
ساکت در ۱۵ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۰ آذر ۱۳۸۸، ساعت ۰۰:۴۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۵: