ابولفضل در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۲:۰۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱:

مصراع اول بیت اولدر بیشتر جاها به این صورت آمده برخیز بتا بیا زبهر دل ما که با توجه به عبارت « برای» که در زمان خیام بیشتر از واژه ازبهر استفاده می شده به نظر صحیح تر می رسد .

ابولفضل در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۰:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۰:

بیشتر به نظر می رسد این غزل درباره حضرت آدم باشد چرا که در بیت اول بعد از معرفت یافتن (مستی در شعر) حضرت آدم از خانه که مانند بهشت است و وعده گاه نیکوکاران بیرون می آید . در بیت دوم همانگونه که باد صبا بوی خوش به بندگان می رساند حضرت آدم نیز به موجودات اعلام را آموخت و به فرمان رقیب عشقی خود یعنی شیطان نیز گوش کرد تا از بهشت رانده شد . در بیت سوم نیز خدا انسان(حضرت آدم اولین انسان ) را اشرف مخلوقات می نامد و انسان که به مراتب کمال دست یابد گویند آدم شده پس آدم منظور گدایان است .اما با اخراج آدم از بهشت او قدر مقامش را نمی داند. در ابیات بعد نیز مقداری از اینکار حضرت آدم گله می کند .

نینا در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۰:۱۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۴۹:

بله توسط همایون شجریان اجرا شده

شهریار در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۳۰ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۵:۰۸ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱:

این بیت را نیافتم: شاهی که در رکوع گدارادهد نگین بر مومنان ز چشمه کوثر کند سخا

هادی رسولی فر در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۱:۳۸ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۱:

دوستان گرامی لفظ ( چیزی ) فارسی عامیانه امروزی است و خیام در هیچ کدام از اشعار خویش از کلمه چیزی استفاده نکرده
آخر مصرع دوم نیز راز میباشد استفاده کلمه (باز) در دو بیت شعر در خور شاعر قهاری مانند خیام نیست
متن درست شعر این است :
از جمله رفتگان این راه دراز
باز آمده کیست تا بما گوید راز
پس بر سر این دوراهه آز و نیاز
با هیچ نمانی که نمی آیی باز

سورنا... در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، یکشنبه ۲۹ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۴:۵۵ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » قصاید » شمارهٔ ۱۸۱ - در مدح پیغمبر اکرم (ص):

شعر مذکور هیچ ربطی به پیامبر ص ندارد .

س ـ مومن در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۳:۲۲ دربارهٔ عطار » مصیبت نامه » بخش بیست و نهم » بخش ۳ - الحكایة و التمثیل:

این شعر به حکمت 126 نهج البلاغه (نسخه آتی )اشاره دارد. زمانی که فردی به گمان آن که امام علی (ع) دنیا گریز است وبه علت زهد وپارسایی از مذمت دنیا در نزدش خرسند خواهد شد ، لب به مذمت دنیا گشود اما امام دنیای موحدان را را برای او ترسیم نمود. دنیایی که در این تعابیر نه تنها مذموم نیست بلکه به عنوان راهی برای رسیدن به خدا ممدوح است.

مصطفی پورکریمی در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۱:۴۸ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰:

سلام
من احتمال می دهم در مصرع دوم بیت دوم " می مالد" صحیح باشد.که با "سر به مهر مالیدن" هم بیشتر مربوط می شود .لطفا نتیجه را به من اطلاع دهید.

رضا در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۰:۰۶ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۲۵ - در وصف بهار:

فکر کنم این قصیده 41بیت است

س.ب در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۹:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:

با دیدن مطالبی از قبیل اینکه منظور حافظ از دلبر خداست و یا مطالب مشابه دیگر،غیر از اظهار تاسف برای این دوستان و همچنین تاسف برای خودم که گاهی وقت گذاشته و در حد توان خودم مطلب میگذارم،چیز دیگری نمی توانم گفت

نازیلا در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۷:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۷:

او را چون جان هلاکت و پایان نیست

نازیلا در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، شنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۷:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۸۷:

چون دلبر من میان دلداران نیست

احسان پارسی در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۷ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۲:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰۳:

mishe lotfan tafsire in ghazalo begin?
va mesrae aval : torki ya taraki?

حوا در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۷ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۱:۴۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴:

شعر حافظ اونقدر صیقل خورده که هر کس احوال خودش و چیزی رو که دوست داره توش میبینه.شاید علت محبوییت شعر حافظ هم همینه.
منظور از عشقت رسد به فریاد هم یعنی عشق به فریادت میرسه و به کمکت میاد.و منظور از 14 روایت هم گویا 14 معصوم هستند.البته اینو مطمئن نیستم.اگر کسی چیزی میدونه خوشحال میشم به اطلاعات ما هم اضافه بشه

سید علی در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۷ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۱:۲۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۰:

نسخه ی شاملو چنین تصحیح کرده:
از آمدنم نبود گردون را سود / وز رفتن من جاه و جلالش نفزود

نازیلا در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۲۷ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۰۲:۵۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۱۶:

آن مائده چون ز روز و شب بیرونست

رنجبر در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۱:۰۰ دربارهٔ رضی‌الدین آرتیمانی » ساقی‌نامه:

به میخانه آی و صفا را ببین
ببین خویشتن را خدا را ببین
با توجه نسخه ی تصیح محمدعلی امامی چاپ خیام (1365) مصراع دوم به صورت " مبین خویشتن را و خدا را ببین" ثبت شده که درست تر می نماید از این رو که عرفا فان فی الله اند و خویشتنی نیست برای دیدن هرچه هست اوست و لاغیر

هاشم در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۱۴:۵۳ دربارهٔ رضی‌الدین آرتیمانی » قصاید » شمارهٔ ۲ - در مَدح مولای متقیان علی علیه السلام:

با سلام و عرض ادب
در بیت دوم "زبیوفائی" به "ز بی وفائی"
با تشکر

میم در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۳:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵:

توی آلبوم رویای وصل... حسام الدین سراج این غزل رو میخونه...20!!!!!

رضا در ‫۱۳ سال و ۷ ماه قبل، چهارشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۰، ساعت ۲۳:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۶:

سمر (بیت اول این غزل) در اینجا به معنی افسانه و داستانی که بر سر زبان ها بیفتد آمده است
همچنین این بیت با بیت زیر از حافظ هم مضمون است:
دل می رود زدستم صاحبدلان خدا را/
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا