رهام در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۴:۱۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۴ - به عیادت رفتن کر بر همسایهٔ رنجور خویش:

روسپی یا رسپیک زن فاحشه را گویند وحیز به معنی مکان است ولی گاهی به معنی فراغت هم کاربرد دارد

رهام در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۱۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۲ - اعتماد کردن هاروت و ماروت بر عصمت خویش و امیری اهل دنیا خواستن و در فتنه افتادن:

غنم در اینجا به معنی گوسفند به کار رفته است

رهام در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۰۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۲ - اعتماد کردن هاروت و ماروت بر عصمت خویش و امیری اهل دنیا خواستن و در فتنه افتادن:

لندیدن به معنی غرولند کردن است و زیباست

رهام در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۳:۰۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۲ - اعتماد کردن هاروت و ماروت بر عصمت خویش و امیری اهل دنیا خواستن و در فتنه افتادن:

صرصر باد تند است یا همان تندباد

رهام در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۵۹ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۲ - اعتماد کردن هاروت و ماروت بر عصمت خویش و امیری اهل دنیا خواستن و در فتنه افتادن:

هاروت و ماروت فرشته هایی بودند برای آموزش جادو وعلیرغم هشدارشان به مردم که مبادا در مسیر نادرست ازین امر استفاده شود گروه زیادی کافر شدند.داستانشان در سوره مبارکه بقره خواندنیست

امین کیخا در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸:

حال که به معنی لذت بردن باشد فارسی است و باید هال نوشته شود مثلا دقیقی گفته
گمان مبر که مرا بی تو جای هال بود جز از تو گرم خون من حلال بود
با همین نگارش امده است

امین کیخا در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۴۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۸:

مهلت عربی است ولی از فارسی درست شده زیرا مول یعنی درنگ ، و مولیدن یعنی فرصت دادن و تأخیر افکندن
در گرشاسپنامه امده چند ان ممول یعنی درنگ نکن

رهام در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۴۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۵۱ - دعا کردن بلعم با عور کی موسی و قومش را از این شهر کی حصار داده‌اند بی مراد باز گردان و مستجاب شدن دعای او:

نشاب همان تیرانداز است

امین کیخا در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۰۲:

فطر یعنی گشودن و ان فارسیست از فتاریدن و فتالیدن مثلا شعر زیر از عماره در فرهنگ اسدی
باد بر امد بشاخ سیب شکفته. بر سر میخواره برگ گل بفتالید

امین کیخا در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹:

پوستین دوز را به فارسی واتگر می گفته اند

رهام در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۲۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۴۷ - نشاندن پادشاه، صوفیانِ عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود:

فطرت نیز هم به معنی شکافتن است از نوع طولی وهم به معنی آفریدن و آفرینش

امین کیخا در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹:

ایراندوخت بزرگوار گمان می کنم چه مرد ان عتابم درست باشد یعنی من کجا مرد ان سختگیری و سرزنشم من یعنی ناتوانمند ترم .
اما دومی منشأ درست است که فرموده اید

رهام در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۲:۱۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۴۷ - نشاندن پادشاه، صوفیانِ عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود:

صلب واژه ایست پر کاربرد هم به معنی بردبار است و هم پشت و همچنین بر دار کردن

شیوا در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۵۶ دربارهٔ اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۷۴ - نهنگی بچه خود را چه خوش گفت:

درست:
نهنگی بچه خود را چه خوش گفت
به دین ما حرام آمد کرانه
به موج آویز و از ساحل بپرهیز
همه دریاست ما را آشیانه

وحیده ایراندوخت در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۳:

گر چه نی را تهی کنند نگذارند بی نوا
رو پی شیر و شیرگیر که علی است و مرتضی
الفی لام شود ز تو ز الف لام گشت لا
هله دست و دهان بشو که لبش گفت الصلا

وحیده ایراندوخت در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۴۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۲:

در بیت اول "هر روز بامداد سلام علیکما" باید "هر روز بامداد باد سلام و علیک ما " صحیح با شد.

محمد خ در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۴۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۴۴ - قصه آنکس کی در یاری بکوفت از درون گفت کیست آن گفت منم گفت چون تو توی در نمی‌گشایم هیچ کس را از یاران نمی‌شناسم کی او من باشد برو:

بیت دهم : « رشته را با سوزن آمد ارتباط / نیست درخور با جمل سم الخیاط » تلمیح دارد به آیه40 از سوره مبارکه اعراف : « ان الذین کذبوا بآیاتنا واستکبروا عنها لا تفتح لهم ابواب السماء و لا یدخلون الجنه حتی یلج الجمل فی سم الخیاط » به معنی « همانا کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و در مقابل آن تکبر ورزیدند ، درهای آسمانها به روی آنها باز نمیشود و در بهشت داخل نمیشوند مگر آنکه شتر به روزنه‌ی سوزن درآید » که حضرت مولانا با ظرافت تمام این افراد را محروم از درگاه یار میداند و در بیت بعد ، شرط دخول آنها را به رحمت حق ، اصلاح خود به مقراض ریاضت و عمل میداند.

وحیده ایراندوخت در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۲:

در بیت دوم " در خلا و در م " باید " در خلا و در ملا " درست باشد.

وحیده ایراندوخت در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۳:

در بیت هفدهم " تا از جز" باید " تا بجز از " باشد

وحیده ایراندوخت در ‫۱۲ سال و ۳ ماه قبل، یکشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۹:

در بیت نهم منش باید منشا باشد.