امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۰۶ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۹:

چکاد یعنی قله و به کردی چک یعنی کوه و قله خودش با کله از یک ریشه است و کل به لری یعنی خانه و قلعه از کل درست شده و به عربی رفته است

mohsen در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۴۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۸:

چه سازیم و درمان این "درد" چیست / ز ایران هم آورد این مرد کیست

mohsden در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۱۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۲:

فکر میکنم در نسخه ای خواندم که رخش با ترکان درگیر و تنی چند را میکشد.

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۴۲ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۴۳:

رمال را اسدی کید اورده است

رهام در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۴۱ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۱:

ز ویرانی عمارت کن مرا به جای بسازم خیلی زیباست و همینطور القاِ رحمت

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۳۵ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۸۱:

شرر و شراره عربی است مثلا شرر المتطائر

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۳۱ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۹:

مارگ را باید جدا نوشت یعنی ما جداً و رگ جدا

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۲۲ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۹:

اوج فارسی است و اوگ بوده ولی بالست هم معنی اوج میدهد و حضیض نشیب است

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۲۱ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۲:

نهال رهگذر دست طفلان یعنی گلی که سرنوشت شوم چیده شدن را دارد، راستی چرا کودکان گلهای توی مسیر مدرسه را تباه می کنند؟

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۱۸ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۸:

نگارش طوفان از توفیدن است و باید روزی اصلاح شود

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۱۷ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۸:

اقامت در فارسی میانه مانشن و مانش و مانشت بوده است

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۱۵ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۸:

طاقت همان پایاب است

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۱۵ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۳۸:

سیر کردن به معنی گشتن است اما معنی نگاه کردن هم میدهد به لری امروز هنوز معنی نگاه کردن می دهد و به کردی همچنین

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۱۲ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲۸:

اب به اسیاب هم ریختن برای دو فرایند که باعث پیشبرد همدیگر می شوند کاربرد دارد

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۱۰ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲۸:

فعلی که در این شعر کم نظیر است از چیزی گرد انگیختن است که برابر داغون کردن و بیچاره کردن امروز است

شاپور در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۵۸ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی خسرو پرویز » بخش ۲:

سلام کار شما بسیار زیباست اگر شماره ابیات و صفحه آن نوشته شود بسیار عالی است . بازهم ازین کار ارزشمند شما تشکر می کنم

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۵۴ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۴۹:

بیابانگرد به معنی دیوانه در متون کهن به همین معنی امده است مثلا ویاوانک یعنی اشفته در بندهشن

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۵۲ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۲:

باطل یاوه می شود و باطل کردن یاوه کردن اما یاوه معنی گم کردن هم میدهد که باطل نمی دهد

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۴۷ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۲:

مالیدن جز معنی مالش دادن در دو لغت پیش مالی و پس مالی به معنی اصطلاحات دادگاهی بوده اند در متون فارسی میانه

امین کیخا در ‫۱۱ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۴۱ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۹۹:

وطن عربیست و صبح وطن گشاده رو دانسته شده و شاید گشایش حاصل از رسیدن به میهن منظورش بوده است ، دوستی می گفت وطن لانه شتر مرغ را در صحرا می گویند اما من ندیدم و قاموس های عربی را گشتم، وطن در عربی به معنی دل بر چیزی نهادن است که البته در فارسی کاربری ندارد