امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۰:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۰:
استاد عزیزم شعر رودکی از این قرار است
خویشتن پاک دار و بی پرخاش
هیچ کس را نباش عاشق غاش
امین در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۴۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۱:
این شعر به زیبایی توسط گروه "دنگ شو" خوانده شده، پیشنهاد میکنم حتما این آهنگ را بشنوید.
تاوتک در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۴۵ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۲ - حکایت:
آسمان خط را سرنوشت میشود گرفت .می فرماید سرنوشت تو به مسجد افتاد و پارسا شدی .دست بستن را هم نماز خواندن میگیریم .عنف هم به زیبایی مقابل لطف به کار رفته یعنی درشتی و شدت و بزور البته در اینجا یعنی خواه نا خواه
تاوتک در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۳۲ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۲ - حکایت:
محرومی آید ز مستکبری مورد بی مهری قرار گرفته و می بایست ضرب المثل میشد .اینجا شاید اشاره داشته باشد به تکبر ورزیدن شیطان و سجده نکردنش و البته رانده شدن
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۲۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۳ - نظر در اسباب وجود عالم:
تکدی از لغت گدایی است
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۲۴ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۳ - نظر در اسباب وجود عالم:
البته دست یافت با دست امد به معنی نتیجه و محصول جابجا گرفته می شود اما زیباست
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۲۲ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۳ - نظر در اسباب وجود عالم:
به عربی لغت مزاج را بیشتر از اخلاق به کار می برند . مثلا مزاجه سی ء یعنی اخلاقش بد است .
تاوتک در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۶ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۳ - نظر در اسباب وجود عالم:
برای غلبه گمان کنم یافت دست زیبا باشد در کنار چیرگی
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۰:
امارک را هم داریم یعنی بی نهایت
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۰:
بی کرانه را اکرانک هم نوشته اند و ان صفت زروان است
تاوتک در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۱۱ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۴ - در سابقهٔ حکم ازل و توفیق خیر:
به نظر به نوباوه در مصرع آخر باید بصورت بنوباوه نوشته شود که میشود تحفه ای تازه و بعنوانچیزی نو رسیده
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۱:۰۷ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۱۶۲:
البته من افزون کنم که با وامگیری از زبانهای دیگر مخالف نیستم اما پیوند هر چه نزدیک تر باشد بهتر است .
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۵۸ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۱۶۲:
البته استاد گوهری بزرگوارم نیک می دانند دلایل زیادی هست که باید گویش های محلی را به فارسی پایواز کنیم یکی اینکه برخی کلمه ها در فارسی فراموشیده شده اند مثلا برای سطح لغت روی کافی نیست چون چند تا روی دیگر هم داریم مثلا روی به معنی دلیل روی به معنی ریا و نیز جهت اما به راحتی به لری به سطح می گوییم ریوال که اگر به فارسی برگردانده شود می شود ریوار یا رویوار حالا ما یک کلمه داریم که کاملا فارسی است پیوسته به فارسی است .اگر به لهجه ها نگاه کنیم دریایی واژه هستند اما دلایل دیگری هم هست دیگری اینکه زبانهای بزرگ دیگر همین کار را کرده اند . و سوم اینکه با پیوند یک کلمه که پیوستگی نزدیکی به فارسی دارد حفظ باروری فارسی و زایایی اش شدنی تر و نگهداشتنی تر است . تصور کنید وقتی هال به فارسی معنی لذت می دهد با هال انگلیسی که تالار می شود امیخته می شود و حال عربی هم افزوده می شود پاک مردم همان هال خودشان را هم فراموش می کنند .
تاوتک در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۲۹ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۴ - در سابقهٔ حکم ازل و توفیق خیر:
خواننره یعنی خوش نوا و خوش آهنگ و فصیح در اینجا
تاوتک در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۲۸ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هشتم در شکر بر عافیت » بخش ۱۴ - در سابقهٔ حکم ازل و توفیق خیر:
بیت 9 قصه برداشتن و قصه رفع کردن به معنی دادخواهی و مرافعه نزد سلطان یا امیر و وزیربردن است و اشاره دارد به اینکه ظاهرا در قدیم عرض حال را باختصار مینوشتند و بالای چوبی نصب میکردند و بر منظر امیر میداشتند و از اینرو این تعبیر پدید آمده و قصه بر داشتن اینجا یعنیحکایت حال را گفتن
سیداحمد حسینی در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۱۶:
با توجه به اینکه در ادب پارسی کلماتی را مجاز به نوشتن به صورت چسبیده میباشیم که معنی لغت تغییر نکند و با لغت جدیدی اشتباه گرفته نشود در همین خصوص در بیت پنجم کلمه ی پیش که در اصل پی اش میباشد معنی جدیدی گرفته و لازم است تصحیح شود و به صورت پی اش نوشته شود، پر واضح است که در تلفظ و شعر خوانی به صورت درست peyash تلفظ خواهد شد...
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۰:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۰:
دکتر گوهری عزیزم من همه زبانهای شیوا و روان را دوست دارم البته فارسی مستم می کند . در واقع عاشق غاش فارسی هستم . ( به قول رودکی ) .
ناشناس در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۳:۴۳ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۱:
فکر کنم به جای چست ، چیست درست باشد
شهریار۷۰ در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۲ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۲۱:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۵۷:
علیرضا جان نظر در چه معناهایی به نظرت دو معنا میتواند داشته باشد؟
من چیز خاصی از آن درک نمیکنم.
در بیت سوم چندین ایهام وجود دارد :
1. نافه گشایی ---> ایهام تناسب
اول.بوی خوش منتشر شونده از نافهی آهو
دوم. در معنای گرههای زلف که به علت وجود زلف به ذهن میآید.
2.فکر دور است --> ایهام
اول.فکر دور از ذهن
دوم. فکر درازی زلف یار
3.خطا --> ایهام تداعی
به یادآورندهی ختا و ایهام تناسب آن با نافه
در ضمن این غزل در دیوانهای دیگری به جز دیوان استاد غنی 2 بیت دیگر در انتهایش نیز دارد
نیست در دایره یک نقطه خلاف از کم و بیش
که من این مساله بیچونوچرا میبینم
کیست دردیکش این میـــکده یا رب که درش
قبلهی حاجت و محراب دعا میبینم
امین کیخا در ۱۱ سال و ۷ ماه قبل، جمعه ۳ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۱۱:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۰: