سفید در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۰۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۷:
کای تو بدیده روی من، روی به این و آن مکن...
سفید در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۰۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۷:
چقدر بیت به بیت این شعر زیبا و شاهکار است... از آن شعرها که اصلا نمی‌توانی یک بیت را شاه‌بیت بگیری
اوست پناه و پشت من، تکیه بر این جهان مکن
سُنباد در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۷:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۸۳:
دو بیت اول ضربان قلب رو بالا میبره
خیلی شیرین و شور انگیزِ
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۵۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۸:
گشت دریای سخن سعدی ودریا دل او
این عجب نیست که از دیده دو دریا دارم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۵۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۷:
سعدی سخن بگو زکمال نگار خویش
که گوش فلک تیز گشت کنون به گفتارم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۴۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۶:
سعدی تلخی هجران زگفتت شنیدنیست
تلخی که دید بگو زگفته شکر بارم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۳۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۵:
عجب مدار گلستان بود کلامت ای سعدی
گل رخسار دوست بوددر خیال ودر نظرم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۲۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۴:
سعدی به عشق تو دارد سر شعر وسخنوری
حرارت عشق توافتاد در سخن وبه سرم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۱۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۳:
از نظر واله وشیدا چو بکردی سعدی
عالمی واله وشیدا شده زگفت ونظرم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۶:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۱:
دهید گوش دل خود به گفته سعدی
کلام عشق شنیدم ولی چو این نشنیدم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۵:۵۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۰:
سعدی از شربت شیرین سخن جامم ده
تلخ کام از غم هجران وپریشان بودم
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۴۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۴:
سعدی رموز عشق زتو آموخت روزگار
تو گنج نشیمن عشقی و کلید اسراری
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۳۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۳:
اقرار کرده عالم بر خستگان قراری
سعدی خوش کلامت خواهد زتو قراری
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۳۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۲:
به باغ سخن گرچه ساخت سعدی کاخ
زداغ هجر رخش ببین هنوز آواری
جلال ارغوانی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۲۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۱:
سعدی این الفاظ رنگین کز دل دفتر برآری
معنی باغ وگل هستی شرح زیبای بهاری
علیرضا محمدزاده در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۲۶ دربارهٔ عطار » جوهرالذات » دفتر دوم » بخش ۴۰ - سؤال کردن صاحب راز از شیخ عطّار قدّس سرّه:
منظور از "صاحب راز" شخص خاصی هست در این شعر؟
چون اینطور شنیدم که عطار از طرفداران فاطمیون مصر بود و از القاب اونا صاحب راز هستش.
امین مروتی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۴:۰۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۴۸:
شرح غزل شمارهٔ ۶۴۸ (ای قوم به حج رفته)
مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
محمدامین مروتی
این غزل مبین رویکرد مولانا به عبادتی به نام حج است. حج ز نظر عارفان، طواف کعبۀ دل است و طواف کعبۀ گل را کافی نمی دانند. یعنی رویکردی معنوی به عبادات و من جمله حج دارند. حج معنوی یا ابراهیمی، با حج ظاهری تفاوت هایی دارد که مولاما در این غزل آن ها را گوشزد می کند.
ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید
به حاجیان می گوید خدا فقط در مکه و کعبه نیست. در همه جا هست.
معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار
در بادیه سرگشته شما در چه هوایید
به جای سرگردانی در بیابان و رفتن به مکه، ببینید همسایه تان به شما نیاز ندارد که حج واقعی همین است.
گر صورت بی‌صورت معشوق ببینید
هم خواجه و هم خانه و هم کعبه شمایید
خداوند صورت ندارد که فقط در کعبه مجسم شده باشد. هر جای روی کنید او هست. اگر به این بی صورتی رسیدید، خواهید دید که کعبه و صاحب خانه خودتان هستید.
ده بار از آن راه بدان خانه برفتید
یک بار از این خانه بر این بام برآیید
مولانا می گوید هستند کسامی که ده بار به حج رفته اند و زیارتی صوری کرده اند بی آن که یک بار به بام معنای حج رفته باشند.
آن خانه لطیفست، نشان‌هاش بگفتید
از خواجۀ آن خانه نشانی بنمایید
در وصف خانه کعبه سخن ها گفته اید بی ان که از صاحب خانه یعنی خدای کعبه سخنی گفته باشید. یعنی محو خانه شده اید و صاحبخانه را فراموش کرده اید.
یک دسته گل کو، اگر آن باغ بدیدید
یک گوهر جان کو، اگر از بحر خدایید
اگر به خدای کعبه می رسیدید، با خود دسته های گل معنا به ارمغان می آوردید. اگر در بحر معنا رفته بودید، در و مرواریدی با خود می آوردید ولی شما به عبادت خانه اکتفا کرده اید و دست خالی برگشته اید.
با این همه آن رنج شما، گنج شما باد
افسوس که بر گنج شما پرده شمایید
مولانا در انتها دعا می کند که رنج همان زائران صوری هم به ثمر بنشیند و به گنج معنا تبدیل شود. این در صورتی میسر می شود که خود و نفسانیت از میان برخیزد و حائل و پرده ای بین زائر و گنج معنا نشود.
17 دی 1403
زهرا نشومی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۲۷ در پاسخ به ابوالفضل دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸:
اگر ساده دل بود که وزن شعر خراب می شد. شاید جایی که خوندید اشتباه نوشته باشن
زهرا نشومی در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۳:۲۶ دربارهٔ خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸:
با عرض سلام و احترام، خواستم بگم حیف نیست سایت مفیدی مثل گنجور با استفاده ناشیانه از هوش مصنوعی اعتبار خودش رو زیر سوال ببره؟ استفاده از هوش مصنوعی خوبه ولی به شرطی که یک ناظر انسان ویرایشگر داشته باشه. وقتی معنی شعر توسط هوش مصنوعی رو خوندم وحشت کردم. تا جای زیادی درسته ولی ایراداتی داره که ایجاد اشتباه می کنه در خواننده ناآگاه. فرض کنید یک دانش آموز داره برای مدرسه معنی شعر رو از اینجا می گیره. بعد بگه این شعر میگه انسان های بد مورد آزار قرار نمیگیرند؟؟ بیت بعدی که دیگه بدتر. خواهش می کنم یا معنی نذارید یا معنی درست و بازبینی شده بذارید. علی الخصوص که همین طوریش هم میبنیم مردم با هوش مصنوعی مثل وحی الهی برخورد میکنن و عقیده دارن هر چی میگه درسته!
سفید در ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۷ دی ۱۴۰۳، ساعت ۱۸:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۷: