مجید در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۴۷ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵:
هش دار یعنی چه؟
نوید در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۱۱ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۲۱ - بوی جوی مولیان آید همی:
دوستان گرامی دقت داشته باشید که کلمه " بو" دو معنی دارد: - رایحه و دیگری آرزو و میل. مثلا در شعر زیر دقت کنید از امیر خسرو دهلوی
بلای عشق تو خوش کرده ایم با دل خود
به بوی آنکه خزان را بهار خواهد بود
یعنی به آرزو و امید آنکه خزان به بهاران منتهی شود.
در بوی جوی مولیان نیز این معنی هست یعنی میل و آرزوی وصال رود مولیان در من پدید می آید . این شور و عشق به آن سرزمین مثل نسیمی میرسد.
واقعیت هم این است که همه لشکریان در آرزوی بخارا بوده اند.
نادر.. در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۲۲:
ز من جزوی ستاند
کل ببخشد..
زانیار در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۰۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۴:
درود
برای خواننده "وحید تاج" در قسمت آلبوم، آلبوم " رقص پاییز" اضافه نشده
آقای تاج عزیز در آلبوم "رقص پاییز" از این متن بهره بردند و بنده نتونستم درجش کنم
سپاس
محمد یزدی در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۴:۱۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۷۹:
در بیت سوم "نمی ماند" صحیح و "نمی داند" غلط است.
در وصال از عاشق صادق نمی ماند اثر.
بنده در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۵۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱:
با سلام
نسخه خطی شرح الخطبة الغراء (خطبه توحیدیه) ابن سینا توسط خیام، کتابخانه دیجیتالی کارو میناسیان، صفحه 32:
پیوند به وبگاه بیرونی
رحیم غلامی در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۴۴ دربارهٔ حکیم نزاری » غزلیات » شمارهٔ ۱۳۳:
به پیروی از این قصیده دیوان قائمیات سروده شده است به مطلع:
زمانه را قلم عافیت ز جان برخاست
جهان نماند ز بس فتنه کز جهان برخاست
رحیم غلامی در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۲۲ دربارهٔ ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۴۲:
با سلام. در دیوان قائمیات مصراع اول این قصیده با اختلاف "درفشان" به جای "گهربار" تضمین شده است.
رحیم غلامی در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۲۰ دربارهٔ ظهیر فاریابی » قصاید » شمارهٔ ۴۲:
با سلام. در صفحه 248 دیوان قائمیات مصراع اول این قصیده به این صورت آمده است:
جواب این سخن است اینکه فاریابی گفت
تراست لعل درفشان و در میان گوهر
رحیم غلامی در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۰۵ دربارهٔ حکیم نزاری » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۳:
همه علمها فرو خوان و بر من آی تا من
بشناسمت به حجت که تمام ناتمام است
Mahyar در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۸:۰۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۲:
راز [تکامل] - شادی و قدردانی است که شما به وجود می آور ید
که همه کس اینرا نمی شنوند
آزاده در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۵:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۲:
درود به همه
من ارتباط سه بیت آخر با چهار بیت اول رو متوجه نمیشم ، ممنون میشم اگر دوستان بتونن درباره مفهوم کلی برای من توضیح بیشتری بدن
رضا س در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۵:۰۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۷:
@باغ بی برگی
لطفا به ترکیبات "وجه می" و که میگوید رسید" و "آبروی خود نمیباید فروخت" توجه کنید. برای درخواست می عرفانی نیازی به فروختن آبرو نیست. حافظ مشابه این غزل با همین مضمون هم داره:
رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید/
وظیفه گر برسد مصرفش گل است و نبید
که در بیت آخر معلوم میشه حقوق یا عیدی(وظیفه) واریز نشده:
بهار میگذرد دادگسترا دریاب/
که رفت موسم و حافظ هنوز می نچشید
که در اینجا کلمه "دادگسترا" کاملا مشخصه که خطاب به شاه یا وزیره و جنبه عرفانی نداره.
جدا از تمام اینها، همنشینی و دوستی حافظ با شاه ابواسحاق که به گفته تمام منابع معتبر، به شدت اهل خوشگذرانی از نوع زمینی بود و همینطور شاه شجاع (در دوره ابتدایی سلطنت که متفاوت با شیوه ی پدرش امیرمبارزالدین رفتار میکرد) نشان از غالبا زمینی بودن تفکر حافظ داره. بحث زیاده ولی من واقعا میترسم دوستانی که به این صفحه میان چیزی که میخوان رو پیدا نکنن و این مباحث سر و چشمشون رو درد بیاره.
دو یار زیرک و از باده ی کهن دومنی/
فراغتی و کتابی و گوشه ی چمنی /
من این مقام به دنیا و آخرت ندهم /
اگرچه در پی ام افتند هر دم انجمنی /
فلور در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۲:۵۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۳۶ - حکایت پادشاه جهود دیگر کی در هلاک دین عیسی سعی نمود:
از اساتید ارجمند برای روشن نمودن ارجاعات حضرت مولانا به آیات قرآن سپاس بی مر دارم.
نادر.. در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۲:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۶۴:
گل آن وفا چو دید
سوی خار می‌رود..
مهدی بایندری در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۰:۱۱ دربارهٔ عارف قزوینی » تصنیف‌ها » شمارهٔ ۵ - برای افتخارالسلطنه - دختر ناصرالدین شاه:
یک اشتباه فاحش که همیشه و از ابتدا در بازخوانی تصنیف سه گاه عارف صورت گرفته، موردی ست که در متن ذیل مطرح شده و دردناک تر آنکه، حقیر حتی در بعضی کتب مدعی موسیقیدانی! که در مورد تصانیف عارف هم اشاراتی داشته، بارها دیده ام که این بی سوادی خود را به عارف نسبت داده و اظهار تعجب می کنند که مثلا چرا ناگهانی ساختار ترانه عوض شده و سخیف شده!!! و فلان و بهمان!
در اجرای بخش دوم این تصنیف (بخشی که با ریتم 6/8 اجرا می شود)، یک اشتباه از ابتدای بازخوانی ها تا امروز صورت گرفته و آن مربوط به نحوه ی خواندن عبارات زیر است：
اگر درد من به درمان رسد چه می شد
شب هجر اگر به پایان رسد چه می شد
(الی آخر)
در دیوان عارف ترکیب پایانی بصورت "چه می شد" آمده، اما همه ی خواننده ها هنگام بازخوانی ها آن را بصورت "چه می شه" خوانده اند و عموما خرده بر آن گرفته اند که این ترکیب در دیوان اشتباها بصورت "چه می شـُد" ثبت شده است…!!!
حال آنکه همان که در دیوان عارف آمده صحیح است و فقط حرف "ش" در "می شد" نباید مطابق آنچه در نگاه اول بنظر می آید با ضمه خوانده شود، بلکه "ش" فتحه می گیرد و بصورت "چه می شـَـد" مشابه آنچه در لهجه ی قزوینی مورد استفاده است، خوانده می شود.
مراجعه شود به دیوان عارف چاپ برلین
سهیل در ۶ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۳۸ دربارهٔ کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۴۳:
درود
در میان خار و خارا گر تویی همراه من...
فکر میکنم درستتر هست
سهیل در ۶ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۳۳ دربارهٔ کمال خجندی » غزلیات » شمارهٔ ۳۳:
درود بزرگواران بنده جایگاهی ندارم اما در این غزل
در هوای او تواند داد عاشق سر به باد...
به نظر درستتر میاد
با سپاس
ما را همه شب نمی برد خواب در ۶ سال و ۶ ماه قبل، دوشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۲۴ دربارهٔ شیخ محمود شبستری » گلشن راز » بخش ۱۵ - جواب:
تمام حاشیه ها رو خوندم
من از قومی که کتاب هاشونو بر نیزه می کنند می ترسم !
ســراج در ۶ سال و ۶ ماه قبل، سه‌شنبه ۹ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۵۶ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۹۱: