شقایق عسگری در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۲:۱۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۷:
غزل بسیتر زیبایی بود. کسی هست که بتونه بیت6 کمی معنی کنه؟
Ellen در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۱۹ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹ - حراج عشق:
# چرا رو در تو آرم من که خود را گم کنم در تو
به خود باز آمدم نقش تو در خود جستجو کردم
# فرود آ ای عزیز دل که من از نقش غیر تو
سرای دیده با اشک ندامت شست و شو کردم
دوستان زحمت بکشند و معنی این دو بیت رو بنویسند ممنون میشیم.
ویتو در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۵۴ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۵۰:
دریغا که همه بر سر اینکه چه کسی این شعر را سروده نزاع می کنند. حال آنکه در نهایت چه فرقی دارد؟؟؟ مهم معنی و مفهوم است!!!
برگ بی برگی در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۴۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۵۸ - خواندن محتسب مست خراب افتاده را به زندان:
استاد پرویز شهبازی در یکی از برنامه های گنج حضور بطور مبسوط به شرح این ابیات عرفانی میپردازند .
برگ بی برگی در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۳۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۵۸ - خواندن محتسب مست خراب افتاده را به زندان:
محتسب نماد من ذهنی انسان است که به ظاهر دارای هشیاری و عقل میباشد و همین عقل است که او را صاحب زندان و حبس کرده است و مست تمثیل هشیاری حضور انسانی که به حضور رسیده و به خود زنده شده میباشد . محتسب یا من ذهنی تمایل به اسم چیزها دارد که با آنها هم هویت شود و با ترازوی ذهن خود خوب و بد را بسنجد ، انسان زنده شده به اصل خود گریزان از اسم چرا که اسم را مربوط به ذهن انسان میداند و بلافاصله پس از هم هویت شدن با چیزهای این جهانی خود را در زندان ذهن ( در اینجا محتسب )می یابد ، پس در برابر من ذهنی خود مقاومت کرده و قصد بازگشت دوباره به زندان ذهن را ندارد . محتسب یا من ذهنی انسان درد و آه را می شناسد و مست را دعوت به آن میکند و انسان به حضور رسیده شادی بی سبب را تجربه کرده و حلاوت آن را چشیده ، به همین دلیل از ورود به آه و درد امتناع کرده و هو هو میکند . محتسب یا من ذهنی قصد دارد به هر ترفند و شکل ممکن ( مست ) انسان به معرفت رسیده را با خود همراه کرده و به زندان ذهن ببرد اما مست یا آن عارف پاسخ میدهد ما از یک جنس نیستیم ، من از جنس زندگی و هشیاری و شادی بی سبب هستم و تو از جنس درد و آه وهم هویت شدگی ، پس به قول امروزی ها به هم نمیخوریم . محتسب دوباره اصرار بر بردن مست می حضور به زندان ذهن میکند و مست پاسخ میدهد که برهنه از هرگونه هم هویت شدگی با چیزهای این جهانی شده است و چیزی ندارد که عاید محتسب شود و در پایان اشاره میکند به اینکه اگر بیرون رفتن از این حالت مستی که ناشی از می آن جهانی است وجود داشت
به خانه ذهن خود باز می گشت و همچون شیخ ( انسان هم هویت شده با باورهای ذهنی ) بر
دکان خود نشسته و به کاسبی خود مشغول میشدم . بنظر میرسد مولانا اشاره ای دارد به دوران قبل از تحول و تولد دوباره خود که پس از دیدار با شمس تبریزی به وجود آمد و مولانا مولانا شد .
موفق و در پناه حق باشید
رادین در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۵۴ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹:
با سپاس از بهرام مشهور که به زیبایی این رباعی رو معنی کردید. میشه محبت کنید در حاشیه رباعی 76 معنای اونرو بفرمایید؟
نادر.. در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲۳:
مثال کشت کوهستان همه شربت ز بالا خور
ز دست یار آتش‌روی عالم‌سوز زیبا خور..
رادین در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۹:۲۵ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶:
به نظرم آواز گل تازه در دهر نشونه بهار باشه. چون شراب رو فقط در پاییز درست میکردن و شاید در بهار کمیاب میشده، درخواست کرده که در این فصل روح انگیز، شراب به اندازه کافی در اختیار بزارن.
ناصر در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۲۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵:
اویس
تعنت
(تَ عَ نُّ) 1 - خواری و مشقت کسی را خواستن . 2 - عیب جویی کردن از کسی .
خلیل قیصری در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۵:۲۰ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۱۳۲:
به سختی در روابط انسانی می توان عشق همراه با احترام را یافت. به عبارت دیگر بسیار دشوار است که عاشق کسی شد و در همان حال او را محترم شمرد. در عشق به دیگران، رگه هایی قوی از خود خواهی نهفته است؛ به نحویکه عاشق تاب آزادی معشوق را نمی یابد و آزادی او را محترم نمی شمرد. به همین خاطر در عشق های رایج، عاشق بر خلاف ظاهر، در درجۀ اول دوست دار خود است و معشوق متعلق این خودخواهی قرار می گیرد چون منفعتی را (گرچه ممکن است بسیار لطیف از جنس احساسات باشد) به عاشق می رساند. حال اگر این منفعت برچیده شود، عشق نیز فرو می ریزد. برای آنکه بتوان تشخیص داد که عاشق به راستی دوست دار خود است یا معشوق، بایستی دید که در هنگام تضاد منافع، عاشق منفعت معشوق را بر منفعت خود ترجیح می دهد یا برعکس. اگر عاشق منفعت یا خواست معشوق را بر منفعت و خواست خود ترجیح داد، این عشق البته با احترام همراه است. نمونه ای از تبلور این عشق کمیاب را می توان در اشعار باباطاهر یافت:
«بشم واشم ازین عالم بدر شم
بشم از چین و ما چین دورتر شم
بر دلدار پیغومی فرستم
که این دوری بسه یا دورتر شم»
اگر خواست دلدار دوری اوست، به او پیغام می دهد که باز هم حاضر است دورتر شود؛ گرچه این دوری خلاف میل درونی و خواست او است:
«ته دوری از برم، دل در برم نیست
هوای دیگری اندر سرم نیست
بجان دلبرم کز هر دو عالم
تمنای دگر جز دلبرم نیست»
امیر در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۴۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۸:
دوستان، یه نفر لطف می کنه معنا و مفهوم این دو بیت رو کمی توضیح بده و بازتر کنه؟
Zal_sam_esavar در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۰۶ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی هرمزد دوازده سال بود » بخش ۹:
چو آن زن یلان سینه را دید گفت:
پرستنده ای را که ای خوب جفت(پرستنده ی چه کسی هستی؟ ...یا کسی را که تو پرستنده ی او هستی) در بیت بعد
:برو تیز آن شیر دل را بگو..که ایدر تو را آمدن نیست روی:معنی هردوبیت:زن به یلان سینه گفت تو پرستنده و فرمانبر چه کسی هستی؟؟برو به او بگو که آمدن شما به اینجا درست نیست..
یا کسی را که خود پرستنده هست و تو پرستنده او هستی(چون زن میداند که یلان سینه از غلامان بهرام هست و بهرام کسی را در پس خویش نگمارده و اتفاقا یلان سینه را نمیشناسد و افراد رده بالا برای کمین کردن و مخفیانه گوش دادن گمارده نمیشوند و چون نمیشناسد حدس میزند که نزدیکان بهرام کسی را برای آگاهی از بهرام به کاخ فرستاده ودر بیتهای بعد نیز اشاره میکند که بگو بهرام به زودی برمیگردد)
عبدالعلی محمدی در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۴۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵:
سلام،
در مصرعِ اولِ بیتِ ماقبلِ آخر بنظر می رسد کلمه ی صحیح "تعنیتت" باشد. چون در دهخدا چنین آمده:
{تعنیت . [ ت َ ] (ع مص ) گران نمودن و در گردن کسی انداختن کاری دشوار که ادایش نتواند-}
لطفا آگاهان راهنمایی مان کنند. ممنون و متشکریم.
ما را همه شب نمی برد خواب در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱:
با احترام به نظر دوستان
بیت پنجم
مکش آن آهوی مشکین مرا ای صیاد
شرم از آن چشم سیه دار و مبندش به کمند
اینجا مکش منظور نهی از کشتن نیست , بلکه نهی از به دنبال کشیدن هست ( حالا کشیدن به هر نحوی که باشه ), چون در انتهای مصراع دوم اشاره به بستن در کمند می کنه
روی هم رفته غزل خیلی عجیبه از اون دست غزل ها که با آدم حرف میزنه
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳ در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۲۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۲:
سلام به همه گنجوریان
عجب اوضاعی شده است
بنده خدایی تفأل زده یکی هم گفته کار درستی نیست و چه حرف های زشتی که نثار آن بنده خدا شده است.
و جالب تر یکی هم طبق معمول این وسط آمده است به معرفی خودش که «دست تقدیر مرا کرد دکتر در ادبیات و سی سال است در یکی از معتبرترین دانشگاه های دنیا ادبیات و فلسفه تدریس کرده ام»
چه خبر است آقای شمس الحق که پای هر غزل حافظ و سعدی و مولانا، روزمه ارائه می کنید؟ همگان این را دانستیم حتی خواجه شیراز
افتادگی آموز اگر طالب فیضی
هرگز نخورد آب زمینی که بلند است
بزرگی را مفت و مجانی به کسی نمی دهند و امثال دکتر شفیعی کدکنی نه در ارائه روزمه که در رفتارشان بزرگ شده اند
عزت زیاد
هامون در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۸:۵۳ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۲۲:
درود
با تقدیر و سپاس از گردانندگان زحمت کش و فرزانه گنجور،
خواستم توجه جوانان عزیزمان را به بیتی که هرچه زیباتر راهبراست را پررنگ کرده باشم.
با بد گهر میامیز تا بدگهر نگردی
حکم شراب دارد آبی که در شراب است
همچنین چنانچه عزیزی در خصوص خط که در خط پرده حجاب است توضیحی عنایت بفرماید خوشحال می شوم.
موفق باشید و سربلند
محمدامین در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۷:۰۹ دربارهٔ عطار » الهی نامه » آغاز کتاب » در معراج حضرت رسالت علیه الصلوة والسلام:
سلام و درود
بسیار زیبا و عالی وصف معراج کرده است.
بابک در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۳:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:
روی سخنم تمام کسانی هستند که از آقای چاوشی خرده میگیرند مخصوصا جناب شمش الحق شما همان بهتر که سید هستید و جای شما شاید بین روحانیون شپشی خالی باشد
شما که دم از استادی میزنید به اندازه چاوشی مردم رو با مولانا اشنا کردبن؟؟؟؟
اگه سیستم اموزشی ما درست بود هر بی علمی در جایگاه استاد قرار نمیگرفت محسن چاوشی نه فقط مولانا بلکه وحشی بافقی و سعدی و شهریار و جامی و ....رو به مردم شناسوند شما به جای قدر دانی از امثال چاوشی سعی در توهین کردن دارین گیرم صدای چاوشی بدترین صدای دنیاست ولی همین صدای بد باعث شده مردم علاقه مند بشن به بزرگان شعز
درکل شما به سید بودنتون مشغول باشین ن ایراد گرفتن از ....
سیدمسعود در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۰۰:۲۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۷۷:
جناب وپ نوشته اند : متاسفانه چون اشعار حافظ به ترتیب الفبائی تنظیم شده ،نمی توان گفت کدام شعر مربوط به چه دوره ای از عمر شاعر است و نتیجه گرفته اند که اشعار عرفانی مربوط به اوایل عمر حافظ است و اشعار ی که از شراب و میگساری صحبت کرده مربوط به دوره های بعد است یعنی حافظ ابتدا عارف بوده و بعد تغییر رویه داده
بنده عرض می کنم ممکنه کسی هم عکس این را نتیجه بگیرد که حافظ ابتدا لاابالی بوده و بعد به عرفان گرایش پیدا نموده
البته بنده هیچ کدام از این دو حالت راقبول ندارم
و این حرفها را تلاش بیهوده عده ای برای اثبات هر دم خیالی حافظ می دانم که این وصله ها هرگز به حافظ نمی چسبد
محسن ، ۲ در ۶ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۹۷، ساعت ۲۲:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۷: