سلطان منی سلطان منی
و اندر دل و جان ایمان منی
در من بدمی من زنده شوم
یک جان چه بود صد جان منی
نان بیتو مرا زهرست نه نان
هم آب منی هم نان منی
زهر از تو مرا پازهر شود
قند و شکر ارزان منی
باغ و چمن و فردوس منی
سرو و سمن خندان منی
هم شاه منی هم ماه منی
هم لعل منی هم کان منی
خاموش شدم شرحش تو بگو
زیرا به سخن برهان منی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش و محبت نسبت به معشوق اشاره دارد. شاعر به معشوق خود میگوید که او نه تنها سلطان زندگیاش است، بلکه منبع ایمان و روح او نیز به حساب میآید. او تأکید میکند که بدون وجود معشوق، زندگی برایش بیمعناست. معشوق در نظر او همهچیز است؛ از غذا و آب گرفته تا زیبایی و نعمتهای زندگی. شاعر به نوعی در وصف عشق و وابستگی عمیق خود به معشوق سخن میگوید و از او میخواهد که درباره این عشق و ارتباط عمیق توضیح بدهد.
هوش مصنوعی: تو برای من مانند یک پادشاه هستی و همه وجودم و قلبم مملو از ایمان به توست.
هوش مصنوعی: اگر در وجود من نفسی تازه دمیده شود، آیا یک جان کافی است یا اینکه جانهای زیادی به من زندگی میبخشند؟
هوش مصنوعی: زندگی بدون تو برای من زهرآگین است. تو هم آب هستی و هم نان.
هوش مصنوعی: زهر تو باعث میشود که زندگیام شیرین و لطیف شود، همچون قند و شکر در حالی که خودت ممکن است تلخ به نظر بیایی.
هوش مصنوعی: تو باغ و چمن و بهشت من هستی، و تویی که مانند سرو و سمن لبخند میزنی.
هوش مصنوعی: تو هم پادشاه منی، هم معشوق منی، هم گوهر منی و هم سر و سامان منی.
هوش مصنوعی: من سکوت کردهام و تو توضیح بده، چرا که تو خود دلیلی بر سخن گفتن من هستی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.