nabavar در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۴۰ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷۹۴:

گرامی مهدی
چهره را صیقلی از آتش مِی ساخته ای
خبر از خویش نداری که چه پرداخته ای
مِی درست است که غیر آن وزن را می شکند و در مصرع دوم اثر مِی که بی خبر از خویش بودن مِی زده است و تعجب شاعر، آمده

nabavar در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۳:

گرامی azfx41
دایره مینا = آسمان ، چرخ مینایی ، چرخ گردون ، تقدیر آسمانی، دایره ی قسمت، گنبد مینا، طاق مینا،،،،،،،،،، و بیشتر دست تقدیر آسمانی ست

حسینی تبار در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۲۳ دربارهٔ منوچهری » دیوان اشعار » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۵۱ - در مدح علی‌بن محمد:

با عرض سلام و احترام. این شعر زیبا در کتب دبیرستانی سالهای قبل چاپ شده و عنوان آن نیز 'شب' می باشد.

محبوبه در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۱۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۱۵:

با سلام و تشکر از زحمات مدیران سایت خوب گنجور
در بیت آخر بکش از مصدر کشیدن می آید
و به کمند برمی گردد که در مصراع اول این بیت آمده است.
از مصدر کشتن نمی آید چون کشتن اسیر روا نیست. و کسی اسیر را نمی کشد . بلکه کمندی که با آن اسیر را گرفته است می کشد

حامی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۳۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۶:

بنظرم سیر تکامل دغدغه های فلسفی عطار است ،
گذار از مرحله پوچی به یقین و تصویری از زایش جهان بینی او ؛
ره میخانه و مسجد کدام است؟ - که هردو، بر من مسکین حرام است؟
نه در مسجد گذارندم که رندم - نه در میخانه، کاین خمار خام است!
ورای مسجد و میخانه راهی ست - بجویید ای غریبان، کاین کدام است؟
به میخانه امامی مست خفته است - نمی دانم که آن بت را چه نام است؟
عجز عطار در هضم این تضاد که چرا آن مست انگشت نمای رسوا در پاکی، سزاوار امامت است ولی هوشیار به احوال دیگران نیست!
آن یکی در هیبت امام ، همچو بت، پرستش و تعظیم را از دیگران می خواهد؟
مرا کعبه، خرابات است امروز - حریفم قاضی و ساقی، امام است
برو عطار کو خود می شناسد - که سر بر کیست؟ سرگردان کدام است
خرابات، رویای آن مست رسواست

azfx۴۱ در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۲۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۳:

منظور از دایره مینا چیست ؟

زیبا در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۵:

سلام ممنون از سایت وزین. در بیت یازدهم ، در دل و جان نهادمش، نبوده؟ نوشته شده "در دل و جهان نهادمش". با تشکر.

مرتضی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۴۱ دربارهٔ هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱:

دیوانه کننده. خوشا به حالش

دکتر جمادی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۵۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۶:

در گلهای رنگارنگ، برنامهِٔ شماره 242، که آهنگ آن از مرتضی محجوبی و تنظیم آن از شادروان خالقی می باشد، استاد بنان این غزل را در دستگاه شور، همراه با زخمه های تار زنده یاد استاد جلیل شهناز اجرا می نماید. اما جای تعجب است که ایشان مصرع دوم از بیت دوم را (چاره آنست...) بجای مصرع دوم از بیت اول خوانده اند. همین اتفاق در مورد بیت دوم نیز رخ داده است. البته بیتی دیگر ( ارغنون ساز فلک...) در آن آواز خوانده نشده، که امری عادی است.
اما آنگونه که استاد بنان ابیات اول و دوم را خوانده اند، در هیچیک از 25 نسخه ئی که مبنای کار محققان است دیده نمی شود ( فهرست 25 نسخه مثلاً در مقدمهِٔ دیوان با تصحیح جلالی نائینی و نورانی وصال آمده است ).
تا آنجا که من توانستم در برنامه های مختلف گلها تحقیق کنم، مبنغ کار خوانندگان و مجریان، یا نسخهِٔ پژمان بختیاری بوده، زیرا خود ایشان در آن زمان مسئولیت انتخاب اشعار را به عهده داشته ، یا نسخهِٔ دکتر خانلری که دوستِ دیرین خالقی بوده و دیوان را بر مبنای نسخه ئی قدیمی تنظیم و تصحیح کرده، که استادی هندی آنرا به سفیر وقت ایران در هندوستان (علی اصغر حکمت) هدیه کرده بوده و به نسخه گور کهپور مشهور است. اما در هیچکدام از این دو نسخه نیز روال دو بیت نخست به صورتی که استاد بنان خوانده اند نیست.
ناگفته نماند، که زیبائی مسحور کنندهِٔ تحریر بنان و ژرفای کلام شاعر، به ویژه دلتنگی عمیقِ توصیف شده در بیتِ آخر، که گوئی فقدانِ مراوداتِ اصیلِ انسانی در عصر ما را به تصویر می کشد ، مطالبِ فوق را تحت اشعاع قرار میدهند. آیا ما انسانهای امروز هنوز با یکدگر و با هستی در گفتگوئیم ؟ آیا قیل و قال مگسان بازار، فضای فراغتی برای گفتگو باقی گذارده....؟ آیا شعر حافظ ، فراخوانیست دردمندانه برای بازگشت به هستی اصیل ، پیش از آنکه کار جهان سر آید ؟

محمد فخار زاده در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۱:

تجور دیگری هم می شود مصراع اول را معنی کرد
طره مشکسای تو بنفشه را به تاب می اندازد و رنج می‌دهد همانطور که خنده دلگشای تو پرده غنچه را پاره می کند در واقع خنده و طره تو رونق غنچه و بنفشه را از بین می‌برد

محمد فخار زاده جهرمی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۵۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۱:

جور دیگری هم می شود مصراع اول را معنی کرد
طره مشکسای تو بنفشه را به تاب می اندازد و رنج می‌دهد همانطور که خنده دلگشای تو پرده غنچه را پاره می کند در واقع خنده و طره تو رونق غنچه و بنفشه را از بین می‌برد.

محمد فخار زاده جهرمی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۱:

تاب به معنی رنگ هست پس اینکه می فرماید تاب بنفشه می‌دهد طره مشکسای تو
یعنی زلف خوشبوی تو مثل بنفشه تیره رنگ است. پس می‌دهد درست است نه می‌برد که بعضی دوستان گفته اند. حافظ جواهرتراش زبده ای است و کلمات را با دقت فراوان انتخاب می‌کند.

nabavar در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۲۸ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶:

گرامی محمد رضا
خون دل ماست یا دل ماست
خونی که ز دیده‌ها برون گشت
میگوید: در عشق یار دلخونم ، نمی دانم این از دلخونی من است که به جای اشک از دیده ام، روان است یا واقعاً دل من است که پاره پاره شده و از چشمانم بیرون می ریزد

محمدرضا در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۱ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۶:

خون دل ماست یا دل ماست رو میشه تفسیر کنید؟!
با سپاس

Ti Chan در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۲۳:

اگر ممکنه این رو کامل معنی کنید. منظورش چی و کی بوده؟

پدرام شعبان‌زاده زیدهی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۴۱ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۵ - چه میکشم:

با سلام
در بیت یکی مانده به آخر "چو نی" به نظر درست تر از "چونی" می آید

برگ بی برگی در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۴۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۶۵ - جواب گفتن شیر خرگوش را و روان شدن با او:

از شراب قهر چون مستی دهی
نیستها را صورت هستی دهی
انسانی که با چیزهای این جهانی هم هویت شده و خوشبختی و آرامش خود را از چیزها طلب میکند لاجرم گرفتار قهر خداوند شده و شراب قهر حضرتش موجب مست شدن او به این مادیات شده ، پس چیزهای این جهان که در حقیقت نیست هستند را در دل و مرکز خود قرار داده و آنها را هستی یا اصل زندگی دانسته از آنها طلب خوشبختی میکند .مولانا در مصرع دوم میفرماید خدا نیز از روی قهر خود بر این توهم انسان صحه گذاشته و نیست را در نظر او هست جلوه میدهد . این قهر خداوند از روی غیرت حضرت دوست میباشد که تعلق خاطر انسان به هر چیزی بجز خود را بر نمی تابد .
چیست مستی بند چشم از دید چشم
تا نماید سنگ گوهر پشم یشم
مستی انسان چیزی نیست جز بستن چشم یا چشم پوشی از جهان بینی خدایی خود که ذات اولیه انسان است و به همین علت سنگ و مادیات این جهان در چشمش گوهر گرانبها می نماید و پشم را نیز سنگ قیمتی یشم میبیند و این از مست شدن انسان به تعلقات و شهوات گوناگون دنیوی میباشد .
در قرآن و در سوره محمد آیه 25 میفرماید :
"کسانی که بعد از روشن شدن هدایت برای آنها، پشت به حق
کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده و آنان را با آرزوهای طولانی فریفته است." (شیطان مجری قهر خداست.)
چیست مستی حسها مبدل شدن
چوب گز اندر نظر صندل شدن
و مستی دگرگون و وارونه شدن حس های انسان است یعنی خوبها را بد و زشت میبیند و بدی ها را خوبی .مانند چوب گز بی ارزش که در نظرش صندل و چوب معطر و خوشبو دیده میشود .
البته همه اینها مست شدن به شراب قهر حضرتش میباشد و البته که شراب لطفش نقطه مقابل اینگونه مستی میباشد که با ابراز نیاز و درخواست عاجزانه انسان از او میسر میشود .
با پوزش از جسارت بنده کمترین و این را پس دادن درس در محضر استاد بی نام قلمداد کنید .

بهروز در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۹:۰۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۰۶ - تزییف سخن هامان علیه اللعنة:

نردبان زندگی ما ومنیست عاقبت این نردبان افتادنی است
لاجرم هرکس که بالاترنشست استخوانش سخت تر خواهد شکست

سیما در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۸:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴:

یعنی سرمون رو بندازیم پایین‌( مثل همون سر به زیر بودن خودمون) و سِر و اسرار رو پنهان کنیم

الهه در ‫۵ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۷:۳۴ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » درد زندگی [۲۵-۱۶] » رباعی ۱۶:

این رباعی نشون میده که خیام انسان باده گسار و خوش گذرانی نبوده و اگر می می‌نوشیده برای فراغت از غم بوده!
هر که درکش بیش / دردش بیش آنهم در زمان حکومت سلجوقی!!