تیر ستم تو را دلم ترکش باد
صد سال بقای آن رخ مهوش باد
در خاک درِ تو مُرد خوش خوش دل من
یا رب که … که خاکش خوش باد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
تیر ستم تو را دلم ترکش باد
صد سال بقای آن رخ مهوش باد
در خاک درِ تو مُرد خوش خوش دل من
یا رب که … که خاکش خوش باد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با حسرت و اندوه از دوری محبوب می‌گوید. او تیر ستم و درد را به دل خود نسبت می‌دهد و آرزو میکند که ماندگاری چهره زیبا و دلنشین محبوبش تا ابد باشد. در نهایت، شاعر به دوست خوش‌دل خود که در خاک به خواب رفته، دعا میکند و از خداوند می‌خواهد که خاک او را خوش و نیکو کند.
هوش مصنوعی: دل من از شدت ستم‌های تو رنج می‌برد، اما امیدوارم که زیبایی رخ تو برای همیشه باقی بماند.
هوش مصنوعی: دل خوش من در خاک در تو جان سپرد، کاش خاک او خوش باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۶ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.