جلال در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۲۶ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۵۵ - عذر گفتن دلقک با سید اجل کی چرا فاحشه را نکاح کرد:
منظور عقل و دینی لست که انسان انتهاب میکند و مسیر وایدولوژی ای که دارد..یعنی چنن بار بظاهردین و مسلک درست انتخاب کردی و خراب از اب درامد..حال خراب انتخاب کن شاید درست بود
رعنا در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۱۸ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۵:
بیت دوم ،از پنهانی تو ز غایت پیدائی رو میشه تفسیر کنید
امیر در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۰:۳۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۹:
سلام خدمت عزیزان. دوستان واضح است که در بیت 4 جناس همسان دیده میشود.میخواستم بدونم واژه چنگ دوم چه معنی دارد به احتمال زیاد اولین چنگ به معنی ساز قدیمی است.؟؟
امیر در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۵۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۰۳:
در خصوص بیت یکی به آخر مصرع دوم می‌فرماید ور سر رشک نام تو نام رخ قمر برم به جای واژه نام دوم باید وام باشد و خوانده شود وز سر رشک نام او وام رخ قمر برم.
علی در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۹:۰۶ دربارهٔ نظامی » خمسه » لیلی و مجنون » بخش ۱۲ - عاشق شدن لیلی و مجنون به یکدیگر:
بهتر نیست به جای تحلیل شعر فقط از خوندن و برداشت مفهوم کلی لذت برد
رهرو در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۸:۳۶ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۳:
در تکمیل فرمایش عزیزان...
با توجه به اعجاز و لایه بندی معانی قرآن توجه شما را به این نکته آیه 5 سوره جمعه جلب میکنم که مثل حماری که کتاب پر ارزش (اسفار) را حمل میکند برای دانشمندان یهود و کتاب تورات هست. سوال اینست که برای دانشمندانی که عالم کتاب ارزشمند قرآنند و عمل نمیکنند آیا مصداق حمار صدق میکند؟
انوش در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۴۸ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۵۸ - دزد و قاضی:
باسلام ودرودبه همه عزیزان وشاعر عالیقدر زبان پارسی وایران عزیزکه باعث افتخارماست روحش شاد0واما کلمه عارف درمقابل جاهل درست است0چون درهر آئین ومذهبی قاضی وجود دارد 0چون دین مااسلام است قاضی باید شرع هم بداند تا براساس شرع وقانون حکم کند 0پس باید علاوه برعاقل بودن عارف هم باشد
سام در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۷:۳۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۵۱ - پند:
ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روزه دریابی....
همیشه این موضوع مرا در تفکر فرو میبرد که اگر جای شیخ اجل سعدی و شاعره گرامی پروین اعتصامی عوض میشد، ادبیات فارسی دچار چه نقصان و مصیبت جبران ناپذیری میشد؟ سعدی شاهکارهای خود را بعد از سن پنجاه سالگی نگاشته و به طبع رسانده و اگر عمر پروین را داشت که در سن سی و چهار سالگی بدرود حیات گفت، اینک نه گلستانی بود و نه بوستانی و بجای آن کویر بود و برهوت. در مقابل ، اگر پروین اشعار خود را در جوانی به طبع نمیرساند و بمانند سعدی تامل و یا شاید تعلل میکرد تا پنجاه سالگی که هرگز از راه نرسید ، حالا نه “پادشهی از گذرگهی “عبور میکرد و نه کسی “آن قصه شنیدید که در باغ یکی روز را” را شنیده بود. خیلی خوش شانس بودیم که سعدی آنقدر زنده ماند که ما را هم بوستانی باشد و هم گلستانی و پروین هم به نصیحت سعدی عمل کرد و این پنج روزه را دریابید و از اوان جوانی آغاز به درّافشانی کرد و ما را بی نصیب نگذاشت.
سام در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۵۷ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:
یعنی
رسد آدمی به جایی که بجز خدا(آن را ) نبیند
سام در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۴۹ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸:
رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند....
خاطرم هست که این شعر در کتاب ادبیات اول دبیرستان بود و معلم گرامی وقتی به این بیت رسید از من خواست که منظور سعدی را توضیح بدهم. من هم همان گفتم که همه میگویند. انسان میتواند به درجه ای از کمال برسد که از مادیات رها شده و ارتباط با ذات قادر مطلق برقرار کند و در هرچه بنگرد خداو اثر خدا را ببیند و بس .(حالا نه دقیقا این کلمات و جملات) دبیر گرامی هم تایید کرد و بیت بعدی را خواند و معنی کرد والخ. ولی همانجا و در همان لحظه از خاطرم گذشت که شاید ایهامی در این بیت نهفته است. شاید منظور سعدی این بوده که انسان میتواند به درجه ای از بزرگی برسد که فقط خداوند قادر به درک او باشد . یعنی انسان به جایگاهی از کمال میرسد که فقط برای خداوند قابل فهم باشدو نه برای دیگران از جمله جن و فرشتگان و ماسوا . سعدی از نگاه خداوند به کمال انسان اشاره دارد نه از نگاه انسان به خودش.
امیر در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۳۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۷:
دوست عزیز این دو بیت را در کدام نسخه پیدا کردید؟؟
مهدی جوادی کیا در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۴:۴۸ دربارهٔ هلالی جغتایی » غزلیات » شمارهٔ ۴۸:
این شعر بسیار زیبا را استاد ایرج در دستگاه همایون بسیار زیبا و غمناک بصورت تصنیف اجرا کرده اند
امین در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۳:۴۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۶۶:
خانم نیک منش اون چیزی که شما نوشتید نه وزن داره نه قاعده درضمن منظور شاعر از این بیت دوازده ساعت یا بیست و چهار ساعت شبانه روز نیست بلکه از بودن یک عمر در کناره هم صحبت میکنه
مریم در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۱:۰۱ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰:
چقدر قشنگه این نزاعی که عطار با خودش داره مثل این بیت ها
گر پدید آیی دو عالم گم شود
بیش از این ای لولو مکنون میا
نی برون آی و دو عالم محو کن
گو برون از تو کسی اکنون، میا
PSL در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۰۰:۰۹ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب اول در عدل و تدبیر و رای » بخش ۳۱ - حکایت زورآزمای تنگدست:
مدام از پریشانی روزگار
دلش پر ز حسرت تنش سوگوار
من این بیت رو چند جا اینجوری دیده بودم، درست تر هم به نظر میاد
علی در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۳:۰۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۰۷:
سلام دوستان عزیز ...در نهایت احترام به استاد عزیز مولوی شناس باید بگم که من خودم مولانا رو خیلی دوست دارم و عاشقش هستم و میخوام بگم که انقدر تفسیر نکنید روی اشعار حضرت...بزارید هرکس اون زیبایی رو که خودش با عقل خودش درک میکنه با جون و دل لمس کنه و نظرات خودمون رو خیلی صائب ندونیم...
هرکسی از ظن خود شد یار من ....
nabavar در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۲۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰:
گرامی علی
ضایع مکن این دم ار دلت شیدا نیست
کاین باقی عمر را بها پیدا نیست
بیت صحیح است و نمی دانم چرا بدون آشنایی به شعر دیگران را به گمراهی می کشانی.
nabavar در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۲۲ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی کی‌کاووس و رفتن او به مازندران » بخش ۹:
گرامی علی
کاش دقت بیشتری می کردی و ایراد نمی گرفتی.
پیمایش به مانای پیمودن است.
لغت پیشنهادی شما بیت را از معنا می اندازد.
صبا در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، پنجشنبه ۸ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۲۲:۰۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵:
سلام،
تشکر ویژه بابت تفسیر رضا
ممنونم جناب رضا و برای هر غزل حضرت حافظ ابتدا به تفسیرهای شما مراجعه میکنم.
Behrouz در ۴ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۹ خرداد ۱۳۹۹، ساعت ۱۱:۳۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۸۶ - قصهٔ آن مرغ گرفته کی وصیت کرد کی بر گذشته پشیمانی مخور تدارک وقت اندیش و روزگار مبر در پشیمانی: