دگر بگرفته در کف خنجرش بین

هوای کشتن من در سرش بین

ببین بر زخمهای کاری من

بخون آغشته دست و خنجرش بین

ز بس قتال و خونریز است و خونخوار

[...]

دگر دل پای بست دیگرش بین

هوای عشقبازی در سرش بین

همه سرگشته از سودای عشقت

بسر سودای عشق دیگرش بین

ز عشق نامسلمانی شده غرق

[...]

رخ زیبا چو ماه روشنش بین

قد رعنا چو سرو گلشنش بین

نهان بوی گل اندر رنگ چونست

تن نازک پس پیراهنش بین

چو شاخ نرگس از باد بهاری

[...]

چندم زنی ای بت جفاجو

تیره مژه از کمان ابرو

روسوی که آورم که تیرت

بربست ره مرا ز هر سو

چشمت که ربود از نگاهی

[...]

ساقی مصطب جانم تنناها یاهو

مطرب بزم جنانم تنناها یاهو

شیشه و جام مرا هر دو چو معشوق شدند

عاشق پیر و جوانم تنناها یاهو

مست و مدهوش فتاده بدر میکده ها

[...]

امشب نگارم با روی چون ماه

از در درآمد الحمدلله

زلف درازش حبل المتین است

کان دست ندهد با عمر کوتاه

رازش که عمری در دل نهفتم

[...]

زهی بر جمالت جمال آینه

زهی بر جلالت جلال آینه

جمال و جلال ترا در دو کون

ظهور و بطون کمال آینه

دلت را چه نبود رخ بیچراغ

[...]

ای کرده تلف عمر گرامی بمناهی

بگذر ز مناهی و مکن بیش تباهی

زین جمله مناهی که نمودی چه ربودی

بنمای چه داری تو ز عرفان الهی

عرفان الهی اگرت نیست چه حاصل

[...]

ای خفته دراین سرای فانی

برخیز که رفت زندگانی

عمرت بچهل رسید و ترسم

در جهل چو کودکان بمانی

پیرانه سر از خدا طلب کن

[...]

ساقی ز چه روی سرگرانی

بگذار سبک ز سرگردانی

بین چهره زردم و درافکن

درجام شراب ارغوانی

نبود عجب ار ز باده یابند

[...]

کهن پیرا چو عهد نوجوانی

گذشت و رفت از کف زندگانی

بود بیهوده همچون کودکان دل

نهادن بر بقای عمر فانی

مجو جاوید در دنیا نشیمن

[...]

تو در خوبی باین خوبان نمانی

که خوبان جمله جسمند و تو جانی

چو برخیزی ز بالای بلاخیز

هزاران فتنه در دلها نشانی

لب جان پرورت گر خضر دیدی

[...]

نهان بابر نخواهی گر آفتاب تجلی

منه ز طره مشکین رخ نقاب تجلی

سحر که خسرو خاور علم برافرازد

کند ز شعشعه رویت اکتساب تجلی

بپیش دیده حجابی که داشتم برداشت

[...]

دم رفتن نکرد او گر وداعی

چه باز آید نداریمش نزاعی

دلم پرخون و شیشه خالی از بند

دراین حالت کجا ماند سماعی

ببازاری که آرد جنس حسنش

[...]

ابروی تو آئینه انوار الهی

انوار الهی ز رخت فاش کماهی

هرگز نبود صرفه بجز تیرگی بخت

چشم تو که از سرمه کند بخت سیاهی

زیبا نبود بر قد کس ایشه خوبان

[...]