بعدک که منی هو قرباک

افنیتنی منی بمعناک

لا یفرق الاوصاف ما بیننا

ان قلت لی ما کنت ایاک

من کیستم ای نگار چالاک

تا جامه کنم ز عشق تو چاک

کی زهره بود مرا که باشم

زیر قدم سگ ترا خاک

صد دل داری تو چون دل من

[...]

ای بلبل وصل تو طربناک

وی غمزت زهر و خنده تریاک

ای جان دو صدهزار عاشق

آویخته از دوال فتراک

افلاک توانگر از ستاره

[...]

ای سرخ سطبر سخت رگناک

ای . . . ن مواجران ز تو چاک

در پیش در تو از پی سیم

پیشانی و سینه هاست بر خاک

آکی نرسیده از تو بر من

[...]

ای مسند تو ورای افلاک

صدر تو و خاک توده ، حاشاک

هرچ آن سمَت حدوث دارد

در دیده ی همت تو خاشاک

طُغرای جلال تو لَعَمرُک

[...]

از غایت وهم و غور ادراک

هم دیدن و هم شنودنت پاک

چون باد دویدن از پی خاک

مشغول شدن به خار و خاشاک

گر خطبهٔ تو دمند بر خاک

زر خیزد از او به جای خاشاک

بس میوهٔ آبدار چالاک

کز چشم بد اوفتاد بر خاک

این گفت و فتاد بر سر خاک

نظارگیان شدند غمناک

در دست مبارز‌ان چالاک

شد نیزه بسان مار ضحاک

آمد پدر عروس غمناک

چون خاک نهاده روی بر خاک

آنرا که گزد سگ خطرناک

چون مرهم هست نیستش باک

کان شیفته‌خاطر ِهوسناک

دارد منشی عظیم ناپاک

می‌ریخت ز دیده آب بر خاک

بر زهر کشنده ریخت تریاک

اشک تو اگر چه هست تریاک

ناریخته بِه چو زهر بر خاک

آن مار بوَد نه مرد چالاک

کاو گنج رها کند خورَد خاک

آن خاک روان ز روی آن خاک

بر پشتهٔ نجد رفت غمناک

ای هر که سگ تو‌، گوهر‌ش پاک

وای هر که نه با تو‌، بر سرش خاک

در شیوهٔ عشق هست چالاک

کز هیچ کسی نیایدش باک