یاریست یار یاران یاری چگونه یاری

یاری که می توان گفت داریم یار غاری

یاری اگر ز یاری باری رسید بر وی

ما را نبود هرگز از یار خویش باری

نقش خیال رویش بر دیده می نگاریم

[...]

دارد نشان یارم هر دلبری و یاری

بینم جمال رویش از روی هر نگاری

جز روی او نبینم از روی هر نگاری

جز خط او نخوانم از خط هر عذاری

عکسی از آن جمال است هر حسن و هر جمالی

[...]

ای پارسا که دایم رو در نماز داری

سرّ که می سرایی راز که می گذاری

از طاق ابروانش رو کرده ای به محراب

در پیش خویش تا کی دیوار کژ برآری

تا با غمش قرینم خون خوردن است کارم

[...]

از خون دیدها شد کوی تو لاله‌زاری

بس دیده خاک ره شد کو چشم اعتباری

از جلوه‌های امکان چندان که نقش بستم

صورت نبست در دل شکل تو گلعذاری

آیینه جمالت هر چند سوخت جانم

[...]

سرکش سمند دولت، پر نیست اعتباری

هر روز زیر را نیست، چون استر مکاری

بی پیر عقل، دولت راه و روش چه داند؟

این توسن حرون را، باید سوار کاری!

در پاس خلق، سوزد تا صبح مغز جان را

[...]

یاد آر ای ستمگر از حال خاکساری

روزی اگر به کویت باد آورد غباری

هر کس درین گلستان نخلی نشاند بر داد

جز نخل ما که هرگز باری نداد باری

ما در پس و تو جانا در منزلی نشسته

[...]

نه دل به دست یاری نه سر به زیر باری

آسوده بایدم زیست یک چند بر کناری

خرم به روزگاران از دوستان بخشمی

خرسند در بهاران از بوستان بخاری

آیینه دل ما دیریست تا ندیدست

[...]

نافه بنافه دارد اگر آهوی تتاری

تو صد هزار نافه از چین مو بباری

جز چشم جان شکارت در چین زلف جادو

هرگز ندیده آهو در چین کسی شکاری

ای خط تو دود و عودی بر روی آتشینش

[...]

عمری به کعبه و دِیر بردیم انتظاری

ز آن انتظار جز عشق حاصل نگشت کاری

جانان ز دست رفت و جان از فراق فرسود

بر جان ز کسوت تن برجای مانده باری

ای گل ز صحبت من تا چند میگریزی؟

[...]

ای آهوی تتاری نافه اگر نداری

زآن مو چرا نگیری زآن بو چرا نیاری

از آب چشم عشاق رو وام کن دو قطره

ای ابر نوبهاری باران اگر نداری

از خارخار عشقت در دل اگر اثر هست

[...]

گر هر که را نهانی کاریست با نگاری

ما را نهان و پیدا جز عشق نیست کاری

نقش و نگار مانی نغز است و دلکش اما

حاشا که کرده تصویر ز این طرفه تر نگاری

خودکامی است از یار بوس و کنار جستن

[...]

از وصل روی جانان امشب چو کامکاری

شکوه ز بخت حیف است گر بر زبان برآری

شربت بود چو گیری از دست دوست حنظل

عزت شمر چو بینی در عشق یار خواری

بلبل به موسم گل افغان و ناله‌ات چیست؟

[...]

پرده ز رخ کشیدند گل‌های نوبهاری

بیجا چرا عنادل دارند بیقراری؟

معشوق چون درآید جلوه‌کنان به بازار

عاشق چرا بنالد از درد سوگواری؟

چون باد صبحدم را باشد ز تو پیامی

[...]

دیدم جمال قاتل در وقت جان سپاری

دادم تسلی دل در عین بی قراری

خواری کشان حسنش گلهای بوستانی

شوریدگان عشقش مرغان شاخساری

شاخ گلی که آبش از جوی دیده دادم

[...]

باران با لطافت بارید بر گلستان

هم ورد یافت وردی هم خار یافت خاری

در لطف طبع باران کی می‌کند تفاوت

کز گل گرفت عزت وز خار دید خواری

از شرق صلب آدم یک لمعه گشت لامع

[...]

ظاهر نشان آن یار از هر کسی و یاری

بینم جمال رویش در وجه هر نگاری

ظاهر نشان آن یار از هر کسی و یاری

بینم جمال رویش در وجه هر نگاری

ای تیره زلف درهم ای نافهٔ تتاری

کار من از تو درهم روز من از تو تاری

گر نیستی تن من تا چند گوژپشتی

ور نیستی دل من تا چند بیقراری

کردی سیاهکارم تا کی سفیدچشمی

[...]

چندین هزار شوهر از بهر خواستگاری

سوی عجوزه دهر کردند روی یاری

آخر نبود از پیش یک تن به حجله کاری

جز از عنا و محنت غیر از بلا و خواری

دریای رحمت حق آثار لطف باری

چون سوی حر نظر کرد با اشک‌های جاری

سر او فکنده در پیش از فرط شرمساری

بگشود باب احسان بر روی وی ز یاری