حدیث عشق اگرچه هست شیرین

ولی مردم ببرهان گشته ره بین

بما گویند من ربک و ما دین

خدایا از تو می‌خواهیم تلقین

حجاب راه موسی گشت نعلین

تو با نعلین بگذشتی ز کونین

ز صحن خاک در یک طرفه العین

برآمد تا فضای قاب قوسین

شریعت را نخستین قره العین

رفیق مصطفی و ثانی اثنین

در اوسط نایب خاص نخستین

پیمبر را نیابت کرده در دین

تو را سه چیز می‌باید ز کونین

بدانستن عمل کردن شدن عین

چه خوانی ابجد این کار چندین

که ابجد راست الف حرف نخستین

نه سید گفت خلد و نار کونین

بتو نزدیک‌تر از بند نعلین

به کین من چنان دل کرد سنگین

که مرگ تلخ بر من کرد شیرین

یکی را دید آن دیوانهٔ دین

که تُرکی مرده را می‌کرد تلقین

که داند کاین هزاران مهره زرین

چرا گردند در نه حقه چندین

چه می‌گویی که این بت‌های زرین

ازین گشتن چه می‌جویند چندین

اگر خواهیم در یک طرفه العین

پدید آریم در هر ذره کونین

سواد وجه فقر آید بدارین

نسنجد ذره‌ای در فقر کونین

که یک امشب نداری سر به بالین

چرا بر حق زنی تشنیع چندین

چه گردی گرد خوان و شاه چندین

که مشتی عاجزند و خوار و مسکین

پدر این گفت و مادر گفت آمین

وزان پس زو جدا شد جان شیرین

نیازش پیک راه قاب قوسین

نمازش جلوه گاه قرّة العین

درآمد جبرییل آن پیک کونین

یکی تیر از کمان قاب قوسین