بپرسید از علی مردی دل افروز
که باشد در بهشت ای شیر حق روز
نباشد گفت روز خرم آنجا
از آن معنی که شب نبود هم آنجا
نه شمسی باشد و نه زمهریری
نه مظلم بینی آنجا نه منیری
همین اجسام کاینجا باشد امروز
همین اجسام باشد عالم افروز
چو پشت آینهست اجسام اینجا
شود چون روی آیینه مصفا
عمر اینجا عمر آنجا سراجست
بلال ابنوسین همچو عاجست
چو مغز پای بوبکر و عمر را
توان دیدن چنان کاینجا قمر را
چو سیبی راکه اندر خلد بشکافت
توانی در میانش حور عین یافت
چه باشد گر تن تو نور باشد
همه ذرات عالم حور باشد
چو در چشم آیدت چون ماه نوری
چرا ناید در آن هر ذره حوری
نه سید گفت کین دم شد پدیدار
بهشت و دوزخم زین پاره دیوار
چو خورد اندر نماز انگور جنت
چرا دایم ندید او حور جنت
نه سید گفت خلد و نار کونین
بتو نزدیکتر از بند نعلین
بهشتی دان تو از قول پیمبر
ز حد حجره او تا به منبر
چو او را دیدهء جبریل بین بود
بهشتش لاجرم اندر زمین بود
وضو اینجا وضو آنجایگه نور
جماد اینجا جماد آن جایگه حور
چو تو بینندهٔ گور و زمینی
زمین جز روضه و حفره نبینی
ببینی گر ترا آن چشم باز است
که پیغامبر بگور اندر نماز است
ترا این آب خوش خوش مینماید
پری را آبت آتش مینماید
چگونه شرح جسم و جان دهم من
که جان و جسم را یکسان نهم من
زنی کامروز پیر و ناتوانست
چو آنجا رفت بکر است و جوانست
نیارد مرد ریش آنجا بره برد
که نتوان باد ریش آنجایگه برد
کسی کاینجا بود در کین و در زور
کنندش حشر اندر صورت مور
عوان آنجا سگی خیزد چو آذر
سگ و بلعام در صورت برابر
یک آیینهست جسم و جان درویش
به حکمت مینماید از دو رویش
اگر زین سو نماید جسم باشد
وز آن سو جان پاکش اسم باشد
عزیزا تو چه دانی خویشتن را
طلسمی بوالعجب دان جان و تن را
بهشت از نور تو زینت پذیرد
که بی اعمال تو زینت نگیرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، شاعر به بررسی مفهوم بهشت و دوزخ و ارتباط آنها با دنیای مادی میپردازد. او از علی مردی دلافروز میپرسد که بهشت چیست و تأکید میکند که بهشت و دوزخ، به شکلی که ما میشناسیم، در حقیقت بر اساس رفتار و اعمال انسانها در دنیا شکل میگیرند. نه تنها در بهشت خبری از نور و تاریکی نخواهد بود، بلکه اجسام و روحها نیز در آنجا به شکل متفاوتی تجلی خواهند داشت. او به این نتیجه میرسد که دنیا و آخرت در واقع دو جنبه از یک حقیقت هستند و بهشت در واقع به معنای وضعیت معنوی انسانهاست که بر اساس اعمال آنها شکل میگیرد. این متن به ما یادآوری میکند که اعمال و رفتار ما تأثیر مستقیم بر کیفیت زندگی ما، هم در این دنیا و هم در آن دنیا دارد.
هوش مصنوعی: از علی، مردی که دلها را به شوق میآورد و در روز قیامت به او شجاعت و حقطلبی میگویند، بپرسید که کیست که در بهشت خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر روزی در جایی خوشی و شادابی باشد، این خوشی به همان اندازه ای که در شب غم و اندوه نباشد، معنی و اعتبار نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: در آنجا نه گرمای آفتاب وجود دارد و نه سردی زمستان، نه تاریکی است و نه روشنی.
هوش مصنوعی: اجسامی که امروز در اینجا وجود دارند، همان اجسام هستند که عالم را روشن میکنند.
هوش مصنوعی: اجسام در این مکان مانند پشت آئینه هستند و وقتی به آنها توجه میشود، مانند نمای روشنی که در آئینه دیده میشود، جلوهگری میکنند.
هوش مصنوعی: عمر در این دنیا مانند چراغی است که در آن دنیا وجود دارد، و بلاغت بلال ابنوسین همچون عاج است.
هوش مصنوعی: به راحتی میتوان عمق و ارزش واقعی شخصیت و اندیشههای بوبکر و عمر را درک کرد، درست همانطور که میتوان نور و زیبایی قمر را در آسمان مشاهده کرد.
هوش مصنوعی: زمانی که سیبی که در بهشت شکوفا شده را ببینی، ممکن است درون آن حوریان زیبا را پیدا کنی.
هوش مصنوعی: اگر جسم تو درخشان و نورانی باشد، تمام اجزای عالم نیز زیبا و معطر خواهند بود.
هوش مصنوعی: وقتی که کسی در چشمانت مانند ماه زیبا و روشن به نظر میرسد، چرا در آن چشمان زیبا هر ذرهای از نور مانند حوری نمیدرخشد؟
هوش مصنوعی: نه سید گفت که این لحظه نمایانگر بهشت و جهنم است، و این پارهای از دیوار میتواند مسیر را مشخص کند.
هوش مصنوعی: هنگامی که انسان در نماز غرق در لذتهای بهشت میشود، چرا همیشه حوریان بهشتی را نمیبیند؟
هوش مصنوعی: سید نگفت که بهشت و جهنم از کفشهای تو نزدیکترند.
هوش مصنوعی: بهشتی را از سخن پیامبر بشناس، از جایی که حجرهاش تا منبر ادامه دارد.
هوش مصنوعی: چون او (انسان) دیدگان جبریل را دارد، بهشت او به ناچار در زمین قرار دارد.
هوش مصنوعی: وضو در اینجا نشانهای از پاکی و طهارت است و در جای دیگر، نور و روشنایی خاصی به معنای زندگی و موجودات بیجان را به تصویر میکشد. حور نیز به زیبایی و لطافت موجوداتی اشاره دارد که در عالم بالا قرار دارند. این مفاهیم نشاندهنده ارتباط بین دنیای مادی و معنوی هستند.
هوش مصنوعی: وقتی تو به دنیا و قبر نگاه میکنی، جز زیباییها و عمیقترین رازهای زمین را نمیبینی.
هوش مصنوعی: اگر متوجه شوی که آن چشم تو حقیقت را میبیند، مانند پیامبری که در حال نماز در گور است.
هوش مصنوعی: این آب برای تو بسیار خوشایند و زیبا به نظر میرسد، اما برای پری، همان آب مانند آتش است و دردناک است.
هوش مصنوعی: چگونه میتوانم توضیح دهم که روح و بدن را یکسان میبینم؟
هوش مصنوعی: زن امروز پیر و ناتوان است، ولی وقتی به آنجا میرود، جوان و باکره به نظر میرسد.
هوش مصنوعی: مردی که ریشش را در آنجا میگذارد، نمیتواند بادِ ریشش را به آنجا ببرد. یعنی کسی که در موقعیتی قرار میگیرد، نمیتواند آثار و تبعات آن موقعیت را به مکان دیگری منتقل کند.
هوش مصنوعی: کسی که در اینجا است و در کینه و زور فعالیت میکند، در روز قیامت به شکل موری محشور میشود.
هوش مصنوعی: در آنجا، در زمان جنگ و درگیری، مانند آتش درون، سگهای ناهنجار میجهند و بلعام نیز در چهرهای برابر نمایان است.
هوش مصنوعی: جسم و جان درویش مانند یک آیینه هستند که با حکمت خود، دو جنبه یا روی مختلف را به نمایش میگذارند.
هوش مصنوعی: اگر از یک طرف به انسان نگاه کنیم، او فقط یک جسم مادّی است، اما اگر از طرف دیگر به او بنگریم، روح او را به عنوان یک حقیقت معنوی و پاک میشناسیم.
هوش مصنوعی: ای عزیز، تو چه میدانی که خودت یک رمز و راز شگفتانگیز هستی، هم از نظر روح و هم از نظر جسم؟
هوش مصنوعی: بهشت با نور عمل تو زیبا و درخشنده میشود، زیرا بدون اعمال نیک تو هیچ زیبایی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.