بپرسید آن زن از مردی که این کیست

مرا آگاه کن تا جُرم او چیست

چو نتوان گفت چندین یاد از چیست

چو نتوان یافت این فریاد از کیست

میان عاشق و معشوق کاریست

که گفتن شرح آن لایق بما نیست

پسر گفتش بگو تا جادوئی چیست

که نتوانم دمی بی شوقِ آن زیست

درآمد سوخته کز سوز می‌زیست

زبان بگشاد آتش گفت هین کیست

اگرچه در مشقّت می‌بوَد زیست

ز ما نازکتر و بیچاره تر کیست

یکی گفتش که ای ترک این قفا چیست

مگر تو خود نمی‌دانی که اوکیست

یکی گفتش که چون بودت چنین زیست

چنین بیچاره چون گشتی سبب چیست

مرا آگاه کن تا سرِّ این چیست

که در محنت توان خوش خوش چنین زیست

که می‌داند که در هر سینهٔ چیست

ز چندین خلق داغش بر دل کیست

کسی کو بر مراد خود کند زیست

چو تو میرد ببین تا آخرت چیست

چنین ملکی که کردی تو درو زیست

ببین تا این زمان بنیاد بر چیست

ز هر کُنجی یکی می‌گفت این کیست

که بس با زینت و با زیب و بازیست

شُعَیب از شوقِ حق ده سال بگریست

ازان پس چشم پوشیده همی زیست

نمی‌دانست کس کان سیمبر کیست

زبان بگشاد و گفت این کاهلی چیست

نه جان دارد خبر از جان که جان چیست

نه تن را آگهی ازتن که تن کیست

خرد گنجشک دام ناتمامیست

ولیکن عشق سیمرغ معانیست

همه جسم تو هم امروز معنا‌ست

که جسم اینجا نماند زانکه دنیا‌ست

به گورستان یکی دیوانه بگریست

بدو گفتند اندر گورها کیست؟

ز عرش و فرش و کونین این همه چیست

همه گفتا منم چون مردم از زیست