شباهنگام کاین عنقای فرتوت

شکم پر کرد ازین یک دانه یاقوت

منت زان این سخن گفتم بخلوت

که تا بیرون نهی گامی ز شهوت

چرا با خر شریک آئی به شهوت

چو با عیسی توان بودن بخلوت

چودایم می‌کند باقیست خلوت

زمانی در گذر یعنی ز شهوت

ببابل می‌روی ای مرد فرتوت

که سحر آموزی از هاروت و ماروت

اگر هر روز یک خرما کنی قوت

مسلم مانی از کرمان تابوت

ببین تا چند گه هاروت و ماروت

بمانده سرنگون بی آب و بی قوت

چو دست شیخ دید آن گبر فرتوت

ز دست شیخ شد حیران و مبهوت

ترا آن بِه بُدی ای مرد فرتوت

که از گهواره بردندی بتابوت

پدید آمد قوی یکپاره یاقوت

که در وی خیره شد آن مردِ مبهوت

بره در سرمه دانی یافت یاقوت

که در خاصیّتش شد عقل مبهوت

وگر از پرده رخشانی چو یاقوت

شوی بهرامِ چوبین زیرِ تابوت

شنیدی قصهٔ هاروت و ماروت

که بودند خادم درگاه لاهوت

شنیدستم من از پیر فتوت

به مکتب خانهٔ شهر مروت

به عنصر گوهر درج نبوت

به معنی اختر برج فتوت

کمال عشق حیوان خورد و شهوت

کمال عشق انسان جاه و قوت

طمع دارم کزان مهر نبوّت

نهی بر کار من مهر مروت

همی گفتی بدو الموت الموت

که تا عمرش نگردد لحظهیی فوت

بدانسان شد دلم زین حوض فرتوت

که شد این حوض بر من حوض تابوت

چو دم زد یونس مهراز دم حوت

شفق بر گرد گردون ریخت یاقوت