اگر غافل بمانی کافری تو

کجا در منزل خود رهبری تو

حقیقت در خدائی رهبری تو

هم از کون و مکانت بگذری تو

چو میدانم که کلی جوهری تو

حقیقت نور ذات و سروری تو

اگر ازجان درین ره بگذری تو

جمال یار اینجا بنگری تو

نمیدانم چگویم جوهری تو

که در عین دو عالم رهبری تو

توئی حیدر که حی را بر دری تو

ز بهر قتل نفس کافری تو

اگر این جام معنی میخوری تو

یقین کز هر دوعالم برتری تو

مرا بنمای حق گر رهبری تو

که میدانم که نیکو اختری تو

خدا با تست چون تو بنگری تو

چگونه راه او را بسپری تو

اگر در کافری بوئی بری تو

ز بود چرخ و انجم بگذری تو

چو حوّایت گرفتی کافری تو

ز گندم خوردن اینجا غم خوری تو

دل و جان تادر اینجا ره بری تو

نمود اوّلین رابنگری تو

منم بودِ رخت تا بنگری تو

ز وصلم هر زمانی برخوری تو

تو چون بت میپرستی کافری تو

ز ناگاهی شوی از جان بری تو

حیاتی یافت خواهی آن سری تو

که معنی یافت خواهی جوهری تو

اگر بشناسی این ره رهبری تو

ز ذات حق در آخر برخوری تو

کجا در سوی کلّی رهبری تو

که مانده چون بَقَر بیشک خری تو

حقیقت گر بقرآن بنگری تو

بسی خوانی در این سر رهبری تو

بت خود بین اگرچه کافری تو

که بیشک در ره و هم رهبری تو

بدین هر سه اگر ره میبری تو

سزد گر جز که ایشان بنگری تو