تهیدست از در معنی مدارم

مکن هم‌بیعت دست چنارم

چرا لطفت نپردازد به کارم

تهی دستی، ترا معذور دارم؟

ز طاعت رشوتی خواهی به کارم

بکن، گویا مکن، رشوت ندارم

چو هم ت گر شوی یکدل به کارم

شود روزی یقین همراه یارم

بهارانت چو دهقانست کارم

چو کشتم خشک شد م نت ندارم

به آتش به که افتد کار و بارم

که تاب طعن پروانه ندارم

پی زخمش سراپا دل فگارم

به خاطر آنچه آید عرض دارم

محال عقل را بهتان شمارم

حدیثت نیز در خاطر نیارم

نه آن قوت که برخود زور آرم

دمی سر بر سر بالین گذارم

از این اندیشه یارب بی قرارم

مگردان ای کریما شرمسارم

بیا ساقی که امشب در خمارم

قدح را پر ز می کن خاکسارم

تویی آرام جان بی قرارم

تویی روح روان چشم زارم

خداوندا من آن لب بسته خارم

به خشکی صرف گشته روزگارم

نگاه گرم او برده قرارم

ز بی آرامی خود خام کارم

بیا ای مونس شبهای تارم

که از هجرت سیه شد روزگارم

بیا جانا که تا رفتی تو رفته است

هم از جان صبر و هم از دل قرارم

خوشا روزی که با خیل سگانش

[...]

ز اعمال بد خود شرمسارم

نه طاعت، نه زبان عذر دارم

به محض فضل تو امیدوارم

تو خود فرموده ای آمرزگارم

بجز حمد و ثنایش نیست کارم

هر آن عمری که بود از روزگارم

فراوان گنج‌ها در سینه دارم

اگرچه مدعی بیند حقیرم

مشیر الملک اندرسال پارم

بسی عزت نمود واعتبارم

پی خدمت به نیریزم فرستاد

چو محرم دید وبس خدمتگذارم

چو درخدمت مرا دیدندقابل

[...]