پس از ساعتی گنج نو باز کرد

از آن خوبتر تحفه‌ای ساز کرد

صنم بین که آن نقش‌پرداز کرد

که گاهی گره بست و گه باز کرد

دلیر دگر جنگ را ساز کرد

به تیری دگر جان ازو باز کرد

تماشای رامشگران ساز کرد

در خرمی بر جهان باز کرد

دگر ره سوی جنگ پرواز کرد

به پیل‌افکنی جنگ را ساز کرد

چو غول شب آیین بد ساز کرد

به ره بردن مردم آغاز کرد

به فرمان شه چنگ را ساز کرد

دَرِ دُرجِ گوهر ز لب باز کرد

جوان آن در بسته را باز کرد

وزین در سخن با وی آغاز کرد

ز دانش بسی مایه ها ساز کرد

در حکمت ایزدی باز کرد

یکی روز می خوردن آغاز کرد

در خرمی بر جهان باز کرد

چو موی از سر مرزبان باز کرد

بدو مرزبان نرمک آواز کرد

ز بس زر که آن سیمتن ساز کرد

در گنج بر خاکیان باز کرد

چو هرمس سخن گفتن آغاز کرد

در دانش ایزدی باز کرد

یکی از طبیعی سخن ساز کرد

یکی از الهی گره باز کرد

به صحرا شد و پرده را ساز کرد

طلسمات بیهوشی آغاز کرد

بر او دست خود را سبک‌تاز کرد

وز انگشتش انگشتری باز کرد

چو شاه این سخن را سرآغاز کرد

چنان گنج سربسته را باز کرد

از آن پیشتر کان گره باز کرد

سخن بر دعای شه آغاز کرد

بسی رخنه را بستن آغاز کرد

بسی بسته‌ها را گره باز کرد

حصار جهان را که سر باز کرد

ز بیت المقدس سرآغاز کرد