به که ما دل ز عهد نگشاییم

وز چنین عهده‌ای برون آییم

آرزومند آن نظر ماییم

روز و شب اندرین تمناییم

اندرین مزبله چه می‌پاییم؟

روی بنمای، تا برون آییم

او بهانه است جملگی ماییم

پیش بینا چو روز پیداییم

باز با شه صلاح دین آئیم

همچو طوطی زقند او خائیم

جا چه باشد که جمله بیجائیم

زیر جسم چو کاه دریائیم

جمع مدهوش بیسر و پائیم

شام یکجا و صبح یکجائیم

غرقهٔ بحر بیکران مائیم

گاه موجیم و گاه دریائیم

بلبل گلستان معشوقیم

عاشقانه به عشق گویائیم

آفتاب سپهر جان و دلیم

[...]

ما اسیران بند سودائیم

دردمندان بند برپائیم

ما اسیران وادی عشقیم

مصلحت بین کوی غوغائیم

گه تهی کیسه گاه قلاشیم

[...]

نقد گنجینه ای قدم مائیم

گرچه موجیم عین دریائیم

صوفی و صفهٔ صفا مائیم

صوفیان را صفا بیفزائیم

غرق دریای بیکران مائیم

گرچه موجیم عین دریائیم

غرقه بحر بیکران مائیم

گاه موجیم و گاه دریائیم

خرقه صوف موجزن مائیم

طالب در جیب زیبائیم

ما نهادیم زان دکان قماش

[...]

گرچه ما در شمار اسماییم

لیکن از روی ذات یکتاییم

ما مرایای عین اشیائیم

مظهر سر جمله اسمائیم

گاه فانی شویم و گه باقی

گاه پنهان و گاه پیدائیم

ما حریفان سید سرمست

[...]

عاشق و میْ‌پرست و شیداییم

رانده از کعبه و کلیساییم

نه پسند برهمنیم و نه شیخ

پیش این هردو فرقه رسواییم

بگسستیم سبحه و زنار

[...]

گوهر بحر بیکران ماییم

گاه موجیم و گاه دریاییم

رشتهٔ لاک معرفت ماییم

گه خمیریم و گاه بغراییم

نقد گنجینهٔ قدح ماییم

گرچه موجیم عین دریاییم