غرقه بحر بیکران مائیم
گاه موجیم و گاه دریائیم
در جواب او
خرقه صوف موجزن مائیم
طالب در جیب زیبائیم
ما نهادیم زان دکان قماش
که گزی را بنرمه بنمائیم
همچو قطنی بنرمدست حریر
چون مختم ندیم کمخائیم
تا بدیدیم چشمه مدفون
در بصارت بعین بنمائیم
در بهای قماش هندستان
کرده دهلی ذل چو دریائیم
چون سقرلاط وصوف در چکمه
گاه شیبیم و گاه بالائیم
تا بارمک شدیم محرم خاص
همچو اطلس ببخت والائیم
همچو والا درین صفت قاری
بر سر حکم شعر طغرائیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره تجربه‌های انسانی و پیچیدگی‌های زندگی است. شاعر خود را در دریای بیکران توصیف می‌کند که گاه در موج‌ها معلق است و گاه به عمق دریا فرو می‌رود. او به سرزمینی اشاره می‌کند که در آن به دنبال زیبایی‌ها و حقیقت‌ها هستند، و از هر چیزی که به آن دست می‌زنند، چیزی ارزشمند می‌سازند. شاعر همچنین با اشاره به تجارب مختلف و تغییرات وضعیت خود، به تلاش برای دستیابی به بالاترین درجات موفقیت و معرفت در زندگی اشاره می‌کند. در نهایت، او به یک حالت خاص و برتر از خود می‌رسد که از طریق هنر و شعر به کسب مقام می‌پردازد.
هوش مصنوعی: ما در دل دریای بی‌پایان زندگی غوطه‌وریم؛ گاهی مانند امواج جست‌وجوگر و گاهی به مانند دریاهای وسیع و آرام هستیم.
هوش مصنوعی: ما پیروان صوفی‌اند و درونی پر از شور و هیجان داریم، در حالی که در جیب‌مان آرزوها و زیبایی‌ها را جستجو می‌کنیم.
هوش مصنوعی: ما از آن فروشگاه پارچه، جنسی را فراهم کرده‌ایم که می‌توانیم آن را به شکل دلخواه تغییر دهیم و به مشتریان ارائه کنیم.
هوش مصنوعی: مانند پنبه‌ای که در دستان حریر نرم و لطیف می‌شود، ما نیز بی‌چیزی و ناتوانی را حس می‌کنیم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که چشمه‌ای که در دل حقیقت پنهان شده را ببینیم، با دیدگان خود آن را به نمایش خواهیم گذاشت.
هوش مصنوعی: ما همچون دریایی هستیم که در دل بازار دهلی، ارزش پارچه‌های هندوستان را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: در برخی لحظات به پایین می‌رویم و در لحظاتی دیگر به سمت بالا می‌رویم، مانند حالتی که در چکمه‌ای قرار داریم که نمی‌دانیم چه جهتی خواهیم رفت.
هوش مصنوعی: ما به مقام و منزلتی ویژه رسیدیم که مانند پارچه‌ای نفیس و گرانبها در برابر شانس و سرنوشت عالی خود قرار داریم.
هوش مصنوعی: مانند انسانی بزرگ و برجسته در این ویژگی، من در مقام قاری، در زمینه قضاوت درباره شعر طغرایی قرار دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به که ما دل ز عهد نگشاییم
وز چنین عهده‌ای برون آییم
آرزومند آن نظر ماییم
روز و شب اندرین تمناییم
او بهانه است جملگی مائیم
پیش بینا چو روز پیدائیم
جمع مدهوش بیسر و پائیم
شام یکجا و صبح یکجائیم
غرقهٔ بحر بیکران مائیم
گاه موجیم و گاه دریائیم
بلبل گلستان معشوقیم
عاشقانه به عشق گویائیم
آفتاب سپهر جان و دلیم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.