ای جمال معاشران چونست

آن دو حمال گام گستر تو

چند با اشک و رشک خواهد بود

عرش و فرش از لحاف و بستر تو

چند بی سرمه سای خواهد بود

[...]

ای ندیده ز زحمت خورِ تو

روح عیسی به خواب جز خرِ تو

گر نمیرد چنین سگی در تو

از سگی کم بوی به محشر تو

هردو عالم چو شد مسخّر تو

جمع شد جن و انس بر درِ تو

وین کمر بستگان که بر درِ تو

بگشادند جمله کشور تو

گه و بیگه درآید از درِ تو

کام و ناکام گشته همسر تو

ای شده صدر ملک در خور تو

گشته سلطان وقت غمخور تو

هم امینی و هم امین الملک

گوهری نیست همچو گوهر تو

رحمت ایزدست در ره تو

[...]

ای ملوک جهان مسخر تو

آدمی زاد جمله لشگر تو

شاه غازی حسام دولت و دین

که فلک بر نتابد افسر تو

چشم ایام سوی درگه تست

[...]

چون به عهد جوانی از بر تو

بر در کس نرفتم از در تو

ای نظامی پناه‌پرور تو

به در کس مرانش از در تو

ای خنک جان عیش‌پرور تو

کز چنین فتنه دور شد دَرِ تو

ساده دل شد در اصل و گوهر تو

کاین خیال اوفتاد در سر تو

سر ما و آستانهٔ در تو

منتظر تا رویم در سر تو

چونکه عشق خدا بود در تو

از چنین غرقه بر کنی سر تو

زهر و پا‌زهر یک شود بر تو

قهر گردد چو لطف در خور تو

نفس بد سوی اوست رهبر تو

در پیش چون روی برد سر تو

داد وعده که خاص من بر تو

خواهد آمد ز لطف بر در تو

هر هوس پرده ایست اندر تو

تا ندری کجا کنی سر تو

چو ز دیوان تهی شود سرتو

ملک آمد شدن کند بر تو

ای به حُسن آفتاب چاکر تو

کیست مه تا شود برابر تو

گرنه چشم تو ساحرست چرا

عالم حُسن شد مسخّر تو

ای سرشک آب روی من بر خاک

[...]