آن مخنث ادیبک صابر

هجو کردست بی سبب ما را

پُر ز گُه کردمی دهانش ، اگر

ببرد کس به بصره خرما را

ای جهان کرم رئیس الدین

ای جهان در طلب رضای ترا

بر سپهر معالی آن بدری

که نپوشد زمین ضیای ترا

مجلس ما پر از کواکب شد

[...]

از وفات جمال الدین یوسف

مندرس شد رسوم فضل و ادب

صد هزاران هزار عالم و علم

در دو گز خاک رفت ، اینت عجب

رفت شخصی ، که بود سیرت او

[...]

تاج دولت ، تویی که بر سر چرخ

خاک پای شریف تو تاجست

خاک تو در علو چو گردونست

صدر تو در شرف چو معراجست

هنر از طبع تو بتعظیمست

[...]

نه من از آسمان گردنده

خدمت تو بجان طلب کردست ؟

تا تو اشعار من طلب کردی

روح در قالبم طرب کردست

خاصه ، آن خسروی که چرخ بلند

[...]

آه ! از عشق بی کران ، کین عشق

همه رنج دلست و دردسرست

خبر درد من به عالم رفت

ای دریغا ! که یار بی خبرست

هست ابوبکر پخته در دانش

لیک در عهد و در وفا خامست

با هر آن کس که دوستی دارد

غایت آن ز صبح تا شامست

تاج اسلام شمس الدین ، گشتست

خاک صدر تو آسمان را تاج

تحفه داده ترا عنایت حق

سیرت و نام صاحب المعراج

هست عزم ترا مضای حسام

[...]

شمس دین ، صورت ، بو الفتح

ای در فضل بر دلت مفتوح

ای تو شیر و غابروز مصاف

وی تو ابر سخا بوقت صبوح

از تو ایام را هزار شرف

[...]

صاحب ، ای فاضلی ، که از دانش

بندهٔ تست صاحب عباد

همت تست پیشوای علوم

فکرت تست مقتدای رشاد

همه محض محامدی و شرف

[...]

خسروا ، چرخ با عنایت تو

دل اهل هنر نیازارد

دست بر آسمان برد هر کو

پای در خدمت تو بفشارد

بنده روزی که پیش تو نبود

[...]

مایهٔ حمد و سعد ، احمد سعد

که همه سوی محمدت یازد

هم ایادی ازو همی بالد

هم معالی باو همی نازد

سعی گردون بخیر انجامد

[...]

پیش انواع فضلت ، ای صابر

کثرت اختران قلیل آمد

نظم تو خطهٔ خراسان را

همچو در خلد سلسبیل آمد

نکتهٔ خاطر چو آتش تو

[...]

با جمال تو ، ای حمیدالدین

رونق ماه و آفتاب نماند

در جهان با مکارم دستت

نام و آوازهٔ سحاب نماند

پیش الطاف تو ز غایت لطف

[...]

جز بنان تو، ای شهاب الدین

مشکلات علوم حل نکند

آنچه رأی تو کرد در گیتی

قرص خورشید در حمل نکند

سعد از حاسدت خبر نکند

[...]

روسبی خواهران زنی چندند

که خری را بیک نواله کنند

در وثاق من آمدند امروز

تا بلا را بمن حواله کنند

دفع ایشان نمی توانم کرد

[...]

ملک شاعران بنظم و بنثر

خادم صدر خود ، مرا بستود

تا بدان نظم و نثر حرمت او

نزد اشراف مملکت بفزود

نظم و نثری، که در طراوت و لطف

[...]

نکند با عدو مدارا سود

از بر قرب دور باید بود

گرچه داری بناز کژدم را

بزند هر کجات یابد، زود

طبعت ، ای صابران اسمعیل

هست دریا ، که درهمی زاید

لفظ تو گوش و گردن معنی

بجواهر همی بیاراید

نثر تو شمع انس افروزد

[...]

علمت ، ای صابر بن اسمعیل

روی عالم همی بیاراید

رفعت قدر تو بپای شرف

تارک آسمان همی ساید

تویی آنکس ، که در بدایع نظم

[...]