آن مخنث ادیبک صابر
هجو کردست بی سبب ما را
پُر ز گُه کردمی دهانش ، اگر
ببرد کس به بصره خرما را
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
آن مخنث ادیبک صابر
هجو کردست بی سبب ما را
پُر ز گُه کردمی دهانش ، اگر
ببرد کس به بصره خرما را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به انتقاد و هجو یک مرد ادیب اشاره دارد که بدون دلیل به فرد گوینده حمله کرده است. گوینده در پاسخ به این هجوسرایی، خود را در موقعیتی قرار می‌دهد که اگر شرایط مساعد بود، از او انتقام می‌گرفت و به نوعی به او بی احترامی می‌کرد. در کل، این شعر بیانگر احساس نارضایتی و خشم گوینده نسبت به هجومی ناپسند است.
هوش مصنوعی: مردی که به خاطر ادب و صبرش شناخته شده، بدون دلیل ما را مورد تمسخر قرار داده است.
هوش مصنوعی: اگر کسی خرما را به بصره ببرد، من دهانش را پر از گُه می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
صدهزاران هزار چون ما را
قصد کرد از برای یغما را
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.