ای منزه ذات تو «اما یقول الظالمون»

گفت علمت جمله را «ما لم تکونوا تعلمون»

چون منزه باشد از هر عیب ذات پاک تو

جای استغفارشان باشد «و هم یستغفرون»

امر امر تست یارب با پیمبر در نبی

[...]

ای غریو کوس تو در گوش بانگ ارغنون

جزع گشت فام از گرد خیلت گنبد فیروزه گون

با سر تیغ تو عمر سرکشان گشته هبا

در کف سهم تو جان گرد نان مانده زبون

در فلک از عمر تو معمور عالمهای جان

[...]

بانگ آید هر زمانی زین رواق آبگون

آیت انا بنیناها و انا موسعون

کی شنود این بانگ را بی‌گوش ظاهر دم به دم

تایبون العابدون الحامدون السایحون

نردبان حاصل کنید از ذی المعارج برروید

[...]

تا شدم آگاه از آن زنجیر زلف قیرگون

از هوای او دلم افتاد در راه جنون

گر توئی ماه دو هفته پس نمیگوئی چرا

همچو ماه نو بود حسن تو هر ساعت فزون

گنج حسنت را که مار مشک پیکر بر سرست

[...]

ترک دل گفت آن دو چشم و دل ز تیر غمزه خون

ترک از ده رفت و سهم او نرفت از ده برون

چون نهاد از رسمه زه برطاق ابرو گفتمش

نیست چون چشم تو شوخی زیر طاق نیلگون

عاشق فرد از ستون خیمه هم در وحشت است

[...]

زاهل شر جامی اگر صد زخم بر جان آیدت

جز دعای خیرشان حرفی مده از دل برون

از نبی نامد چو بر درج گهر سنگین رسید

جز صدای اهد قومی انهم لا یعلمون

یار چون از زلف کج آویخت ما را سرنگون

دارم از زنجیر زلف یار سودای جنون

خواستم بگریزم از دام بلا درعافیت

عشق او بگرفت سر تا پام بیرون و درون

عاشقان با عاقلان گفتند ای بیحاصلان

[...]

می شود هر دم جنون ما ز ابرویت فزون

هست ابروی تو ما را سر خط مشق جنون

دل قدت را دید لعلت راست مایل مدتیست

می کشم از دل ملامت می خورم از دیده خون

دیده می ریزد درون از چاکهای سینه ام

[...]

خیمه دوز امرد که دارد آسمان را سرنگون

خیمه بر پا کی شود تا خود نسازد پاستون

سیدا دارم دلی چون غنچه گل پر ز خون

کوکب بختم در آب افتاده طالع شد زبون

می روم زنجیر در پا در بیابان جنون

بس که ناکام از دل آفاق افتادم برون

جان صاحب حرمتان را ماتم او کرده خون

حاتم طی را ز مرگ او علم شد سرنگون

انفعال باطن خاموش دارد بوی خون

ریزش صهباست هر جا شیشه می‌گردد نگون

کاملان در خاکساری قدر پیدا می‌کنند

چون عیار رنگ زر کز خام می‌گردد فزون

ایمنی از طینت ناراست نتوان داشت چشم

[...]

خشک لب دل سوختی دریای دین را دهر دون

آسمانت دشت آتش آفتابت طشت خون

این همی پاید به کاوش آن همی جنبد به خون

ای زمینت را خرام ای آسمانت را سکون

در دریای نجف را کردی از بد گوهری

[...]

آفتاب چرخ دین را لشکری ز اختر فزون

آبگون تیغ ها در قصد خون

مفتی شرع پیمبر را به رسم آزمون

از جنون می دهی فتوی به خون

جام سرمستان صهبای عطش با صد فسون

دهردون کرد خواهد پر زخون

چون نیفتد رازها از پرده طاقت برون

بی سکون صد جهان دل بل فزون

گو بمجنون کز من آموزد دگر درس جنون

زآنکه دوشم خیمه زد لیلی بصحرای درون

اشگ یعقوب از هوای یوسف آمد سوی مصر

آب رود نیل اندر چشم قبطی کرد خون

سوز عشقت جا گرفت در درون جان من

[...]

شد به خاک از وضع دوران کو نظیرش در صفات

قرن ها نارد برون یک تن ز خاک این چرخ دون

بر سپنجی خانه ششدر سرای هشت کاخ

اختیار افتادش اینک حق چو آمد رهنمون

سال تاریخ وفاتش را صفائی برنگاشت

[...]

روز عاشورا چو حزب «سابقون السابقون»

شد مهیای ثواب «نعم اجرا العاملون»

بانک «خیل الله قومموا اوراکبوا» از بطن عرش

گوشزد گردید ثاراللهیان را «فاسمعون»

در منای «لایضیع الله اجرالمحسنین»

[...]