ای بسا مستور در پرده بده

شومی فرج و گلو رسوا شده

هر درختی شاخ بر سدره زده

سدره چه بود از خلا بیرون شده

یا منم دیوانه و خیره شده

دیو چیزی مر مرا بر سر زده

چون قیامت پیش حق صفها زده

در حساب و در مناجات آمده

ترک گل کرده سوی بحر آمده

رسته از زندان گل بحری شده

خوشه‌های زفت تا زیر آمده

بر سر و روی رونده می‌زده

یک خیال نیک باغ آن شده

یک خیال زشت راه این زده

آن جنودا لم تروها صف زده

گشت جان او ز بیم آتشکده

یا جبال اوبی امر آمده

هر دو هم‌آواز و هم‌پرده شده

ای غریب فرد بی مونس شده

آتش شوق از دلت شعله زده

آه سوزانش سوی گردون شده

در دل صدر جهان مهر آمده

دود آن عشق و غم آتش‌کده

رفته در مخدوم او مشفق شده

رحمتش مشتاق آن مسکین شده

سلطنت زین لطف مانع آمده

آن محمد خفته و تکیه زده

آمده سر گرد او گردان شده

چون نماند خانه‌ها را قاعده

مؤمنان مانند نفس واحده

هم‌چو از آب و گل آدم‌کده

نور ز آهک پاره‌ها تابان شده

گر در آییم ای رهی در بتکده

بت سجود آرد نه ما در معبده

جمله مغروران برین عکس آمده

بر گمانی کین بود جنت‌کده

خیز بنگر کاروان‌ِ ره‌زده

هر طرف غولی‌ست کشتیبان شده

در نگر ای سایل محنت‌زده

زین قیامت صد جهان افزون شده