ای نزاری درج دل سر باز کن

قصه کیتو کرخ آغاز کن

تا به کی این در زنم در باز کن

با وصالت یک دمم دمساز کن

یک زمان بنوازم ای جان از وصال

بعد ازین چندانکه خواهی ناز کن

چون ببست او راه وصلش را به ما

[...]

دیدۀ جانش به رویت باز کن

سر او با وصل خود همراز کن

جهد کن! این بند از پا باز کن

بر فراز لامکان پرواز کن

یک زمان بنشین و با ما راز کن

عقده ای در رشته دارم باز کن

وقت رفتن شد کنون پرواز کن

چشم و هوش و گوش خود را باز کن

آن لب گوهرفشان را باز کن

در شفاعت گفتگو آغاز کن

باده پیمایی بیا آغاز کن

هم گره از زلف جانان باز کن

مطربا امشب نوایی ساز کن

نغمه ای بر یاد او آغاز کن

نزد او عجز و نیاز آغاز کن

پس برو بر هر دو عالم ناز کن

بر من از رحمت نگاهی باز کن

زود بر سوی وطن پرواز کن

رشته تقلید از پا باز کن

پیش خود رسمی ز نو آغاز کن

خیز و تکبیر بلند آغاز کن

تا توانی رب خود آواز کن

داستان مهر و مه آغاز کن

دیده بر خورشید چهرش باز کن

بر کنار ره نگاهی باز کن

این کنار افتاده را آواز کن

بال و پر ایمرغ قدسی باز کن

تا گلستان ارم پرواز کن

چون تویی سیمرغ جان پرواز کن

همچو جان آنجا نشیمن ساز کن

طوطیا از این قفس رو باز کن

سوی هندستان جان پرواز کن

گله می گردان و با ما راز کن

هی هئی بر یاد ما آغاز کن

ساقیا برخیز و مجلس ساز کن

باز رسم تازه ای آغاز کن