شه چو گشتی بعد چوگان باختن

چون کمان مایل به تیر انداختن

منصب تو چست چوگان باختن

رخش زیر ران به میدان تاختن

عشق چه بود قطره دریا ساختن

از دو عالم با خدا پرداختن

علم چبود؟ از همه پرداختن

جمله را در داو اول باختن

خانه را باید از این به ساختن

سقف و دیوارش به زر پرداختن

خانه قانونست زینسان ساختن

کنگر ایوان آن افراختن

بایدت گر سوی مقصد تاختن

باید از کف این عصا انداختن

هر دو عالم در ره او باختن

سوختن در راه او و ساختن

یک نظر از تو ز من جان باختن

از تو سوزانیدن از من ساختن

خواجه چون خواهد سرایی ساختن

خانه ای زیبا و نغز افراختن

چیست پیوستن به او دل باختن

خویش را در پای او انداختن

لیک کار مؤمنان را ساختن

سینه شان را از غمی پرداختن

چاره ی بیچاره ای را ساختن

خود لوای دولت است افراختن

ای خوشا آن کشتن و انداختن

وان دریدنها و ویران ساختن

جان شیرین در رهش درباختن

سوختن پروانه سان و ساختن

جمله را همت همه جان باختن

خویشتن در خاک و خون انداختن

از تو یک فرمان ز ما جان باختن

یک اشاره از تو از ما تاختن

رخصت است اما پی جان باختن

جان فدای حکم جانان ساختن

خویش بود جان در ره تو باختن

سوختن پروانه سان و ساختن

زهد چبود از همه پرداختن

جمله را در داو اول باختن