آمد این شبدیز با مرد خراج

دربجنبانید با بانگ و تلاج

دردسر را گر نجوید کس علاج

خوف آن باشد که بدگردد مزاج

عاقبت رسوای آید از لجاج

خشم را نکند پشیمانی علاج

باز بنگر کز سلیمان ملک و تاج

بستدند ازوی بکلی دیو داج

این قضا را هم قضا داند علیج

عقل خلقان در قضا گیجست گیج

جای زاهد خشک بود او ترمزاج

از سموم بادیه بودش علاج

تا قیامت هست از موسی نتاج

نور دیگر نیست دیگر شد سراج

خوشتر از تجرید از تن وز مزاج

نیست ای فرعون بی الهام گیج

این مثال آورد قارون از لجاج

تا فرو شد در زمین با تخت و تاج

کی بود این کفو ایشان در زواج

یک در از چوب و دری دیگر ز عاج

تا شود شیرین بریشان تخت و تاج

که ستانیم از جهانداران خراج

اخ اخی برداشتی ای گیج گاج

تا که کالای بدت یابد رواج

از مشارق وز مغارب بی‌لجاج

سوی تو آرند سلطانان خراج

این بخور گرمست و داروی مزاج

وآن بیاشام از پی نفع و علاج

یا مریض القلب عرج للعلاج

جملة التدبیر تبدیل المزاج

چون سبد در آب و نوری بر زجاج

گر ز خود دانند آن باشد خداج

حکمتی که بود حق را ز ازدواج

گشت حاصل از نیاز و از لجاج

او بود حاضر منزه از رتاج

باقی مردم برای احتیاج

جسمشان مشکات دان دلشان زجاج

تافته بر عرش و افلاک این سراج

اولین تشخیص باید پس علاج

تا بیاید استقامت در مزاج