ورا با سپاهش به دژ در بیافت

در جنگ و راه گریزش نیافت

ز دشمن چو ایمن شد و کام یافت

شب و روز آرام و شادی بیافت

در آن شب چون همه در سیر خود یافت

ز دید احمدی دید خدا یافت

حقیقت هر که این دیدار دریافت

هر آن چیزی که میبیند نکو یافت

چوآدم در عیان اسرار کل یافت

خدا را هم درون و هم برون یافت

بآسانی مر این سر میتوان یافت

اگر اینجا نباشی هان تو بی یافت

حقیقت راه دید و راهبر یافت

در اینجا جان جان در جان و تن یافت

نمیدانم در این بیغوله ره یافت

که بیرون آیم از بیغوله دریافت

همه در وصل گردانند نایافت

مگر جان اندر این معنی خبریافت

هر که او در مغز قرآن راز یافت

دیدهٔ خورشید را چون ماه یافت

بوسعید پاک زو بخشش بیافت

بود خود را در ره او چست یافت

هر که سوی بحر اوشد در بیافت

بر کنار بحر هرگز درنیافت

درّ دریای حقیقی باز یافت

همچو او دیگر کسی هرگز نیافت

یکی در بیابان سگی تشنه یافت

برون از رمق در حیاتش نیافت

پریوش پری‌نوش را بار یافت

به بالا هم آغوش هم‌راز یافت

ز گردون خویشتن را بر زمین یافت

در آن صحرا نشان آدمی یافت

عین ما از حب ذاتی فیض یافت

لاجرم از علم سوی عین یافت

از دهانش بسخن جز اثری نتوان یافت

از میانش بمیان جز کمری نتوان یافت

گفتمش چون قمری گفت بگو چون قمرم

چونکه بر سرو روانی قمری نتوان یافت

گفتمش ماه و خوری گفت که بر چرخ چنین

[...]

شانه‌اش چون گرد پای شاه یافت

بس‌ ترفع‌ شأنِ شأن ﷲ یافت

ازآن پس که بخت خود آشفته یافت

برادرش را تن به خون خفته نیافت