عین ما از حب ذاتی فیض یافت
لاجرم از علم سوی عین یافت
عین اول صورت الله شد
ز آفتاب حضرتش چون ماه شد
اسم اعظم جامع ذات و صفات
روح اعظم پادشاه کاینات
عقل کل روح محمد خوانمش
صورت آن عین اول دانمش
عین اول عین انسانی بود
مجمع الطاف سلطانی بود
در دو عالم هرچه هست از جزو و کل
باشد از ذات و صفات عقل کل
روح کلی باشد و لوح و قضا
هست جزویات او ارواح ما
عقل کل است او دیگرها بدن
سر این نکته روان بشنو ز من
عقل کل صورت نبندد بی صفات
هم صفت قائم بود اما به ذات
زین سه نقطه یک الف گشته عیان
اول قرآن بود نیکش بخوان
نقطه اصل او و او اصل حروف
خوش بود بر اصل اگر یابی وقوف
اعتباری دان به نزد ما صفات
گرچه باشد در حقیقت عین ذات
در حقیقت آن الف یک نقطه ایست
نیک دریابش که نیکو نکته ایست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تجلیات الهی و رابطه‌ی میان ذات خداوند و صفاتش می‌پردازد.
در ابتدا اشاره می‌شود که از عشق ذاتی، عین اول (واقعیت اولی که از آن به خدا اشاره می‌شود) فیض می‌گیرد و به همین دلیل از علم هم برخوردار است. عین اول به عنوان صورت خداوند معرفی می‌شود و به نور الهی تشبیه می‌گردد.
سپس اسم اعظم، که شامل ذات و صفات خداوند است، به عنوان روحی بزرگ و پادشاه کاینات توصیف می‌شود. عقل کل به پیامبر اسلام، محمد، منتسب شده و عین اول را بدین ترتیب می‌شناسد.
عین اول در واقع عین انسانی و مجمعی از الطاف الهی در دو عالم است. همه چیز در جهان از ذات و صفات عقل کل نشئت می‌گیرد و روح کلی به عنوان منبع قضا و قدر در نظر گرفته می‌شود.
نکته مهم این است که عقل کل نمی‌تواند بدون صفات وجود داشته باشد و صفات جزئی از ذات را تشکیل می‌دهند. همچنین، در اینجا به حرف الف و نقطه‌ای که آن را شکل می‌دهد اشاره می‌شود که نشان‌دهنده‌ی وجود اصل در قرآن است.
در نهایت، بیان می‌شود که صفات از نظر ما اهمیت دارند، اما در حقیقت، آنها عین ذات هستند و باید به عمق معنای آنها توجه کرد.
هوش مصنوعی: چرا که به خاطر عشق ذاتی، وجود ما از فیض بهره‌مند شده و از علم به سوی وجود راه یافته است.
هوش مصنوعی: به خاطر نور و تابش الهی، موجودی مانند ماه از آفتاب او شکل گرفت و ظهور کرد.
هوش مصنوعی: اسم بزرگ و مهمی که شامل تمامی ویژگی‌ها و صفات خداوند است، روح بزرگ و حیات‌بخش فرمانروایی بر همه موجودات جهان را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: من عقل کامل را روح محمد می‌دانم و آن را همان حقیقت اول و بنیانی می‌شناسم.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان انسانیت و ویژگی‌های مثبت انسانی اشاره دارد و بیان می‌کند که وجود انسان شامل مجموعه‌ای از نعمت‌ها و رحمت‌های الهی و سلطنتی است. به عبارت دیگر، انسان به گونه‌ای خلق شده که تجلی این الطاف و نعمت‌ها در او به روشنی قابل مشاهده است.
هوش مصنوعی: در این دو جهان، هر چیزی که وجود دارد، چه بخش‌های کوچک و چه کلّ آن، ناشی از ذات و ویژگی‌های عقل کل است.
هوش مصنوعی: روح کلی همچون لوحی است که در آن تقدیر و سرنوشت نوشته شده، و جزئیات آن روح‌های ما هستند.
هوش مصنوعی: او عقل کلی است و دیگران فقط مانند بدن هستند که سر دارند. این نکته را با دقت از من بشنو.
هوش مصنوعی: عقل کامل نمی‌تواند بدون ویژگی‌ها شکل بگیرد، اما وجود دارد که مستقل از صفاتش وجود دارد.
هوش مصنوعی: از این سه نقطه، حرف الف نمایان شده است؛ نخستین آیه قرآن بود که خوب است آن را بخوانی.
هوش مصنوعی: اصل وجود او و او منشأ حروف زیباست. اگر در اصل این موضوع نکته‌ای پیدا کنی، به درک عمیق‌تری خواهی رسید.
هوش مصنوعی: برای ما، صفات ویژگی‌هایی هستند که اعتبار دارند، هرچند در واقعیت، آنها خود ذات را تشکیل می‌دهند.
هوش مصنوعی: واقعیت این است که حرف "الف" در حقیقت یک نقطه‌ای است که باید آن را به‌خوبی درک کنی، زیرا نکتهٔ خوبی در آن نهفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.