کنون تشت می شد به مشکوی ما

برین گونه پربو شد ازبوی ما

ای با عدوی ما گذرنده ز کوی ما

ای ماهروی شرم نداری ز روی ما؟

نامم نهاده بودی بدخوی جنگجوی

با هر کسی همی گله کردی ز خوی ما

جستی و یافتی دگری بر مراد دل

[...]

باز آمد آب جان در جوی ما

باز آمد شاه ما در کوی ما

مشک چه بود شمه ای از موی ما

چیست عنبر والهٔ گیسوی ما

آب چشم ما به هر سو می رود

هم ز چشم ماست آب روی ما

صبحدم باد صباخوشبو بود

[...]

تا تو چو شمع می کنی تیز نظر بسوی ما

تیز تر است هر نفس آتش آرزوی ما

خم شکنان بخانقه با خم می سلامتند

سنگ ملامت از میان میشکند سبوی ما

هر که شهید عشق شد شستن او چه حاجت است

[...]

یکره چو غنچه خنده زنان بین بسوی ما

باشد که بشکفد گل دولت بروی ما

ای نوبهار جان مگر از ابر رحمتت

رنگی برآورد چمن آرزوی ما

سر رشته گم مکن که ز عهد ازل تورا

[...]

هست سخن شاهد دلجوی ما

در طلب اوست تکاپوی ما

هست به محراب سخن روی ما

سجده گه ما سر زانوی ما

هرگز نبرد خاطر خوش ره به سوی ما

از باده تر نکرد گلویی سبوی ما

بینم در آینه اگر از بخت واژگون

تمثال نیز روی نتابد ز روی ما

می کشد هر لحظه بزم تازه ای بر روی ما

داغ دارد جام جم را کاسه زانوی ما

سایه زخم دورباش از وحشت ما می خورد

جوهر شمشیر داند سبزه را آهوی ما

می پرد شم حباب ما همان از تشنگی

[...]

آمد خزان و تر نشد از می گلوی ما

رنگی درین بهار نیامد به روی ما

چون موجه سراب اسیر کشاکشیم

هر چند متصل به محیط است جوی ما

باد مراد کشتی ما زور باده است

[...]

چون نقش پا ز عجز نگردید روی ما

در سجده خاک شد سر تسلیم خوی ما

بیهوده همچو موج زبان برنمی‌کشیم

لبریز خامشی‌ست چوگوهر سبوی ما

ای وهم عقده بر دل آزاد ما مبند

[...]

کلک مصوراز چه ننگ‌،‌کرد نظربه‌سوی ما

رنگ شکسته غیرشرم خنده نزدبه روی ما

چارهٔ عیب زندگی غیر عدم‌که می‌کند

سخت به روی ما فتاد بخیهٔ بی‌رفوی ما

باهمه وضع پیش و پس نیست‌کسی خلاف‌کس

[...]

وصف لب توگر دمد ازگفتگوی ما

گردد چوگوهر آب‌گره درگلوی ما

ای دربهار و باغ به سوی توروی ما

نام تو سکهٔ درم‌گفتگوی ما

بحریم ونیست قسمت ما آرمیدنی

[...]

تشنه جان دادید گر در کوی ما

نک بنوشید آب خضر از جوی ما

بود خندان دائماً بر روی ما

نیک از آن می گشت خُلق و خوی ما

تا که موسی باز گردد سوی ما

تا چه باشد امر او بر خوی ما

از این پیش خواری نبد خوی ما

ندیده کسی خیره بر روی ما

که بینی تو چون است نیروی ما

کدامین تواناست بازوی ما

نگذری تو هیچگاه از کوی ما

ننگری جز خشمگین، بر روی ما