فریدون غم افکند و رامش گزید

شبی کرد جشنی چنان چون سزید

ز تو پر خرد پاسخ ایدون سزید

دلت مهر پیوند ایشان گزید

بیفگند شاهی شما را گزید

چنان کز ره نامداران سزید

شکاری که نازک‌تر آن برگزید

که بی‌شیر مهمان همی خون مزید

یکی مرد با هوش را برگزید

فرسته به ایران چنان چون سزید

فرود آمد از بارگی چون سزید

ز بیشه لب چشمه‌ای برگزید

ز اختر یکی روزگاری گزید

ز بهر سپهبد چنان چون سزید

از ایشان چو بشنید فرمان گزید

چنان کز دل شهریاران سزید

ازو پاک تریاکها برگزید

بیامیخت دارو چنانچون سزید

جهانجوی ده نامور برگزید

ز مردان رومی چنانچون سزید

بسی هدیه‌ها کز یمن برگزید

بهاگیر و زیبا چنانچون سزید

به برزن درون جای نعمان گزید

یکی کاخ بهرام را چون سزید

پشیمان نشد هر که نیکی گزید

که بد آب دانش نیارد مزید

به هر کشوری کارداری گزید

پر از داد و دانش چنانچون سزید

ز هر کشوری مرزبانی گزید

پر از داد دلشان چنانچون سزید

ز لشکر فرستاده‌ای برگزید

سخن‌گوی و دانا چنان چون سزید

زلشکر یکی نامور برگزید

سرافراز جنگی چنانچون سزید

ز خاقان کرانه گزیدی سزید

که رای تو آزادگان را گزید

ده ودو هزار دگر برگزید

ز مردان جنگی چنان چون سزید

ز درگه یکی چاره گر برگزید

سخن دان و گویا چناچون سزید