کلاهی به کردار مشکین زره

ز گوهر کشیده گره برگره

که بهرام پوشید پنهان زره

برافگند بند زره را گره

کنون خوردنیهات نان و بره

همان پوششت جامه‌های سره

کجا آن سر خود و زرین زره

ز گوهر فگنده گره بر گره

از ایوان شاه جهان کنگره

فتادی به میدان او یکسره

ده و دو هزار انگبین کندره

بدژها کشند آن همه یکسره

بیاورد لشکر سوی میسره

چو گرگ اندر آمد به‌پیش بره

بزیر اندر آورد برج بره

چنین تا زمین زرد شد یکسره

چو بر زه بشست اندر آری گره

خدنگت نیابد گذر بر زره

و دیگر که دارد همی آن زره

کجا گیو زد بر میان برگره

بدو داد گیو دلیر آن زره

همی بست بیژن زره را گره

گراینده بدبند رومی زره

بپیچید و بگشاد بند گره

چو نستهین گرد بر میسره

کجا شیر بودی بچنگش بره

به رزم اندر آید بپوشد زره

یکی جوشن از بَر ببندد گره

وزین رو فریبرز بر میسره

چو خورشید تابان ز برج بره

ز ماهی بجام اندرون تا بره

نگاریده پیکر همه یکسره

بدانگه که رستم ببربر گره

برافگند و زد بر گره بر زره

چو آن پادشاهی شود یکسره

به آبشخور آید پلنگ و بره

برو با سواران سوی میسره

نگه‌دار چنگال گرگ از بره

دهد مر مرا خود و رومی‌زره

ز بند زره برگشاید گره