دلا در کار حق میکن نظرها

که در راه تو می بینم خطرها

گشا از خواب غفلت چشم تا من

که در گوش تو بر گویم خبرها

نگر در خلق گورستان فکنده

[...]

نوشته یافتم اَنْدَر سَمَرها،

زِ گُفْتِه‌ْیْ راوِیانَ انْدر خَبَرها،

نوشته یافتم اندر سمرها

ز گفت راویان خبرها

همی‌ریزد میان باغ، لؤلؤها به زنبرها

همی‌سوزد میان راغ، عنبرها به مجمرها

ز قرقویی به صحراها، فروافکنده بالش‌ها

ز بوقلمون به وادی‌ها، فروگسترده بسترها

زده یاقوت رمانی به صحراها به خرمن‌ها

[...]

هوا اکنون نهد بر گلبن از زنگار افسرها

صبا اکنون کشد در باغ از شنگرف چادر‌ها

سحاب اکنون بیالاید کف گلبن به حنا‌ها

نسیم اکنون بیاراید رخ بستان به زیور‌ها

بسان دیده وامق بگرید ابر بر گلها

[...]

ای آتشِ سودایِ تو خون کرده جگرها

بر باد شده در سرِ سودایِ تو سرها

در گلشنِ امّید به شاخِ شجرِ من

گل‌ها نشکفتند و برآمد نه ثمرها

ای در سرِ عشّاق ز شورِ تو شغب‌ها

[...]

ز اصل و وصل دارم من خبرها

که تا گردی تو واقف از خطرها

رخ عاشق توان دیدن اثرها

که او دارد ز دید جان خبرها

وعده کردی مر مرا تو بارها

که بیابد اهلت از طوفان رها

ابر جودش دهد به بَر بُرها

چونکه در بحر شد شود دُرها

از مطر میشود به بر برها

وز مطر بحر درگزین درها

چو پنهان گشت در سنگ آن گهرها

جدا شد مهرهٔ دولت ز سرها

در آن حال، آن بزرگان را خبرها

به فتراک اجل بستند سرها

رخ خوب خویشتن را به چه پوشی از نظرها؟

که به حسرت تو رفتن بدو دیده خاک درها

برت آمدیم یک دم، ز برای دست بوسی

چو ملول گشتی از ما، ببریم درد سرها

تو به ناز خفته هرشب، ز منت خبر نباشد

[...]

شده در جهان نام من ابرها

ز چنگال من کس نیابد رها

کجا نام آن شوم شد ابرها

نیابد ازو اژدها خود رها

به میدان ببندد تن ابرها

از آن بند و بندساز گردد رها

نه از عوج ترسم نه از ابرها

نیابند از تیغ تیزم رها

درین دشت آمد دگر ابرها

کزو جان شداد آمد رها

چگونه به دست آورم ابرها

پری‌دخت را سازم ایدر رها