تو گفتی که از آهنش کرده‌اند

ز سنگ و ز رویش برآورده‌اند

گر ایشان به من چند بد کرده‌اند

و گر دود از ایران برآورده‌اند

که این در بسی سالیان کرده‌اند

بدین در بسی رنجها برده‌اند

اسیران رومی که آورده‌اند

بسی شیرخواره درو برده‌اند

سپهر و ستاره همه کرده‌اند

بدین چرخ گردان برآورده‌اند

زن و کودک رومیان برده‌اند

دل ما ز هر گونه آزرده‌اند

همه جان و تن ها فدا کرده‌اند

دم از شهر توران برآورده‌اند

همه خفتگان سر به سر مرده‌اند

وگر نه همه روز می خورده‌اند

به پیوستگی رای ما کرده اند

جهانی پر از مال آورده اند

مگر شهریار نو آورده اند

که از قوتش دل قوی کرده اند

جهان را نه بهر بیهده کرده اند

ترا نز پی بازی آورده اند

هرآن صحف کز ایزد آورده اند

بر او بود هر دین که گسترده اند

به هر دو تن این کاخ ها کرده اند

چنین سنگ ها زین کُه آورده اند

همانا که دامی بگسترده اند

به دام اندر آن دنبه آورده اند

ای خداوندی که بر درگاه جاهت بنده‌وار

چرخ و انجم سالها اجری و راتب خورده‌اند

بنده را فخرالزمان اسحق و چندین کس جز او

تازه از انعام تو چیزی حکایت کرده‌اند

گر درستست این سخن معلوم کن تا آن برات

[...]

ملک طبیعت به سخن خورده‌اند

مهر شریعت به سخن کرده‌اند

سیم کشانی که به زر مرده‌اند

سکه این سیم به زر برده‌اند

زان ازلی نور که پرورده‌اند

در تو زیادت نظری کرده‌اند

مار و کژدم در تو زیر پرده‌اند

خفته‌اند و خویشتن گم کرده‌اند

بازدانی آنچ ایشان کرده‌اند

روشنت گردد که چون خون خورده‌اند