شهنشه را فزون شد مهر در دل

تو گفتی شکرش بارید بر دل

مرا ازار تو سختست بر دل

و گر نه هیچ کامم نیست در دل

وز آن ابر اوفتادش برق بر دل

بدیدش برق آتش‌سوز در دل

در زلف تو دادند نگارا خبر دل

معذورم اگر آمده‌ام بر اثر دل

یا دل بر من باز فرست ای بت مه رو

یا راه مرا باز نما تو به بر دل

نی نی که اگر نیست ترا هیچ سر ما

[...]

تو هم دربان جانی هم در دل

هم از روی حقیقت همسر دل

یکی را دیدم اینجا جوهر دل

دو تابنده بُد هفت اختر دل

قفلی زده ام زمهر تو بر سر دل

تا مهر دگر کسی نگنجد در دل

این طرفه تر است کار ماند مشکل

نه دل سرما دارد و نه ما سر دل

نظرش دائماً بود بر دل

که چه دارند مردم اندر دل

ترا همچون کمی پرسیم و زر دل

مرا چون کوه دایم سنگ بر دل

هژبر روز هیجا گرد پر دل

که باشد پیل پیش او شتر دل

دارم مرید مرا دست و دیده رهبر دل

سرم فدای خیال و خیال در سر دل

کمند زلف ترا گر رسن دراز آمد

در آن مپیچ که دارد گذر بچنبر دل

دلم چگونه نماید قرار در صفت عشق

[...]

ای رخت آفتاب کشور دل

تاب مهرت مه منور دل

نقش رویت می و صراحی چشم

سوز عشق تو عود مجمر دل

زلف تو برده آب از رخ عقل

[...]

ای غمت پادشاه کشور دل

بی وفای تو خاک بر سر دل

زلف شستت کمین کنندهٔ جان

چشم مستت به غمزه رهبر دل

آزمندیم و دم نزد یک دم

[...]

رسید باز طپاننده کبوتر دل

سبک کنندهٔ تمکین ز صبر لنگر دل

خرد کجاست که دارد لوای صبر نگاه

که شد عیان علم پادشاه کشور دل

رسید شاه سواری که در حوالی او

[...]

زدی به دست ارادت چو حلقه بر در دل

ز در درآ و ببین خانهٔ مصور دل

در آرزوست مه خرگهی که بر گردون

منور از تو کند خانهٔ مدور دل

دلم شکفت که از میل طبع خلوت دوست

[...]

الا ای پادشاه کشور دل

که دایم می‌زند عشقت در دل

مزن تیغ آنکه را تیر است بر دل

منه بار آنکه را بار است در دل

تا چند کشم درد سر از رهگذر دل

کو عشق که فارغ شوم از دردسر دل

بیم است که چون شهپر پروانه بسوزد

نه پرده نیلی ز فروغ گهر دل

آشفته‌دماغان خبر از خویش ندارند

[...]

بزن خود را سیه مستانه بر دل

قدح بر کف کول استاده در دل

تا صبح نشستم من و جان بر در دل

دیشب که نهان بود ز من پیکر دل

من دور و تو در دلم خدا می داند

تا روز چها گذشته است از سر دل