دلیل نصرت حق زخم نیزه عربست

از اوست هر چه به شرک اندر از بدی شغب است

میان چرخ و میان ملاعبش گه لعب

جهان و ملک جهان هر دود ا و یک ندبست

ز عقدهاش باسلام در گشایشهاست

[...]

شاها اثر صبوح کاری عجب است

نازد به صبوح هرکه شادی طلب است

باده به همه وقت طرب را سبب است

لیکن به صبوح‌ کیمیای طرب است

زآنکه آنرا که آرزو طلب است

پرده‌در روز و پرده‌دار شب است

شافعی گر برِ تو بولهب است

بسوی من امین حق طلب است

قاضی اسعد که عمید است او خزاعی نسب است

مرکز دانش و سرمایه و فضل و ادب است

به عجم زاده ولی فخر نژاد عرب است

دیدن طلعت میمونْش طرب را سبب است

سخت عالی نسب و خوش‌خط و نیکو لقب است

[...]

آتش عشق آفتی عجب است

عشق را اولین نظر سبب است

دل عاشق به زیر حقه عشق

همچو مهره به دست بوالعجب است

روز و شب آرزوی معشوقان

[...]

روز می خوردن و شادی و نشاط و طرب است

ناف هفته است اگر غرهٔ ماه رجب است

برگ‌ریزان به همه حال فرو باید ریخت

به قدح آنچه از او برگ و نوای طرب است

مادر باغ سترون شد و زادن بگذاشت

[...]

صبح شب برنائی من بوالعجب است

یک نیمه ازو روز و دگر نیمه شب است

دارم دم سرد و ترسم از موی سپید

این باد اگر برف نبارد عجب است

خاقانی اسیر یار زرگر نسب است

دل کوره و تن شوشهٔ زرین سلب است

در کورهٔ آتش چه عجب شفشهٔ زر

در شفشهٔ زر کورهٔ آتش عجب است

معجز‌ش خار خشک را رطب‌ است

رطبش خارِ دشمن این عجب است‌!

وان فرشته که آدمی لقب است

زیرکانند و زیرکی عجب است

آن زد و این نواخت‌، این عجب است

سنگ با لعل و خار با رطب است

آنچه در سر‌نبشت آن سَلَب است

گرچه ناخوانده قصه‌ای عجب است

ترکتاز است نامت این عجب است

ترکتازی مرا همین لقب است

زر که زرد است مایه طرب است

طین اصفر عزیز ازین سبب است

گر او را یکی طوق بر مرکب است

مرا بین که ده طوق بر غبغب است

روز که شب‌دشمنی‌اش مذهب است

هم به تمنای چنان یک شب است

شمع آمد و گفت: آمده جانم به لب است

باکشتن روزم این همه سوز شب است

زین آتش تیز در عجب ماندهام

تا اشک چگونه مینسوزد عجب است

خامشی از کذب و غیبت واجب است

ابله‌ست آن کاو بگفتن راغب است

امشب هردل که همچو مه در طلب است

مانندهٔ زهره او حریف طرب است

از آرزوی لبش مرا جان بلب است

ایزد داند خموش کاین شب چه شب است