ساقی! گل و سبزه بس طربناک شده‌ است 

دریاب که هفتهٔ دگر خاک شده‌ است

مِی نوش و گُلی بچین، که تا درنِگری

گل خاک شده‌ است و سبزه خاشاک شده‌ است

تخت شاه افسر سماک شده است

سر خصمانش تخت خاک شده است

گر بمانیم زنده بر دوزیم

دامنی کز فراق چاک شده است

ور بمردیم عذر ما بپذیر

ای بسا آرزو که خاک شده است