سحری که چنین حلال باشد

منکر شدنش وبال باشد

گر بی‌تو هزار سال باشد

بر خوردن از او محال باشد

آنرا که چنان جمال باشد

خون همه کس حلال باشد

دمی آنجایگه صد سال باشد

ز استقبال و ماضی حال باشد

ز دست هر که نیکو حال باشد

عدوی نفس و جاه و مال باشد

برون زین او نه صاحب حال باشد

بود کز جملهٔ ابدال باشد

خوشی با ناخوشی دنبال باشد

نبینی عاقبت چون حال باشد

تا با منت این ملال باشد

کی با منت اتّصال باشد

هر چند که صحبتِ گدایی

با پادشهی محال باشد

نتوان دانست هم بکوشم

[...]

خطی که قرین حال باشد

شک نیست که بی مثال باشد

سروی که به قامت تو ماند

در قامت اعتدال باشد

آندم که تو شرح حال گویی

[...]

گر مه چو تو با جمال باشد

خورشید کم از هلال باشد

بر روی زمین نظیر رویت

در آینه هم خیال باشد

ما را که به دیدنت هلاکیم

[...]

کبکی که شکسته بال باشد

شاهین زندش چه حال باشد

عمل کان از سر احوال باشد

بسی بهتر ز علم قال باشد

چو جان نادان بود دجال باشد

چو دانا گشت عیسی حال باشد

مبادا کز پیش دجال باشد

که در مانی که او نیکال باشد

خطّی که قرین خال باشد

شک نیست که بی مثال باشد

سروی که به قامت تو ماند

در غایت اعتدال باشد

آن دم که تو شرح حال گویی

[...]

مهر قیامتی را هرگز زوال باشد

هی هی نعوذ بالله این خود چه قال باشد

دوشم خیال رویت پرسید و گفت چونی

گفتم که خستگان را دانی چه حال باشد

گفتم که در رکابت فتراک صید گردم

[...]

مهر تو تا قیامت، چون بی زوال باشد

من ترک شاهد و می، گویم محال باشد

از روی کار مطرب، خوش پرده برگرفته

تو مست و بنده سرخوش، دانی چه حال باشد

اندیشهٔ میانت کردیم و عیب نبود

[...]

گفتم به خواب بینم گفتا خیال باشد

گفتم رسم به وصلت گفتا محال باشد

گفتم که در خرابات خواهم که بار یابم

گفتا اگر درآئی آنجا مجال باشد

سرچشمهٔ حیاتست ، ما خضر وقت خویشیم

[...]

کز مهر تو تا مجال باشد

ببریدن من محال باشد

بختش چو بدین وبال باشد

آسودگیش محال باشد