ز جور و عدل در هر دور سازی‌ست

در او داننده را پوشیده‌راز‌ی‌ست

بر هرچه نشانهٔ طرازی است

ترتیبِ گواهِ کارسازی است

غافل منشین نه وقت بازی است

وقت هنر است و سرفرازی است

گفت ای پسر این نه جای بازی است

بشتاب که جای چاره‌سازی است

کاینجا نه حدیث تیغ بازی است

دلالگی‌یی به دل نوازی است

گفت ای پسر این چه ترک تازی است؟

بازی است چه جای عشق بازی است؟

گردون که طلسم داغ سازی است

با ما به همان چراغ بازی است

چشم تو گر پرده طنازی است

با تو درین پرده همان بازی است

هرچه در پیش عاقلان بازی است

کودکان را بدان سرافرازی است

به ما افعال را نسبت مجازی است

نسب خود در حقیقت لهو و بازی است

غافل منشین نه وقت بازی است

وقت هنر است و سرفرازی است

درین جهان که سرانجام خانه پردازی است

عمارتی که به جای خودست خودسازی است

دل تو تا رگ خامی ز آرزو دارد

چو عنکبوت ترا کار ریسمان بازی است

درین محیط که جای نفس کشیدن نیست

[...]

ز طفلی بازی من عشقبازی است

چنین عشقی که بازی شد مجازی است

هر عارض افروخته مشاطه نازی است

هر جنبش مژگان چمن آرای نیازی است

گلزار نسب نامه یاران عزیز است

هر فاخته محمودی و هر سرو ایازی است

یک یک ورق صفحه ایجاد گشودیم

[...]

کلام سخن شیخ شیرازی است

که کیهان خدیو سخن سازی است

آنجا که حریم بی نیازی است

اندیشهٔ ما خیال بازی است

به ما افعال را نسبت مجازی است

نسب خود در حقیقت لهوو بازی است

هرچه در خلق سوزی و سازی است

اندران مر خدای را رازی است

فاش از تو به هر دلی که رازی است

عجز تو به هر سری که نازی است

انجام عمر ما را آغاز عشق بازی است

هنگام خامشی ها وقت سخن طرازی است

آیین صدر اسلام درکیش حق ضلال است

ور خود به فضل صد بار برتر ز فخر رازی است

آزاد و بنده را عشق نبود به حسن صورت

[...]