ای به مهرت دل خراب آباد

وز غمت جان مستمندان شاد

طاق ابروت قبلهٔ خسرو

چشم جادوت فتنهٔ فرهاد

لب لعل تو کامبخش حیات

[...]

آفتابی درآمد از در و بام

گشت روشن سرای جان به تمام

جان ما جام بود و جانان می

جام چون باده گشت و جانان جام

نور خورشید عشق بر دل تافت

[...]

ما نطق خدای کایناتیم

بیرون ز مکان و از جهاتیم

ماییم به حق چو نطق مطلق

آبای وجود و امهاتیم

چون قبله ماست روی جانان

[...]

ما مظهر ذات کبریاییم

ما جام جم جهان نماییم

ای تشنه! بیا که در حقیقت

ما آب حیات جان فزاییم

ای در غلط از ره دوبینی

[...]

آفتاب وجود کرد اشراق

نور او سربسر گرفت آفاق

سر فرو کرد پرتو خورشید

در تنزل ز هر دریچه و طاق

مطلق آمد به جانب تقیید

[...]

ای هستی کاینات از کی

در جنب تو کائنات لاشئ

در راه تو موضع قدم نیست

زانسوی تو کس نمیبرد پی

محوند در آفتاب ذاتت

[...]

سر بخرابات مغان در نهم

در قدم پیر مغان سر نهم

در قدم پیر مغان در نهم

وز کف او جام پیاپی کشم

چون بخورم باده شوم مست ازو

[...]

ما مست شراب لایزالیم

ما گلبن عیش را نهالیم

ما صوت تو را نه بند عشقیم

ما طوطی شکرین مقالیم

ما آینه در نمد نهانیم

[...]

بیا، ای عشق عالم سوز بی غم

قدم بر چشم من نه، خیر مقدم!

دلم از ننگ هشیاری ذلیلست

بیک جام شرابش کن مکرم

ز تو هرگز نه نام و نه نشان بود

[...]

طلع العشق ایها العشاق

و استنارت بنوره الافاق

رش من نور شوقه و به

اشرقت ارض قلبی المشتاق

پرتو افکند آنچنان بدری

[...]

ای حریف شرابخانه عشق

نوش بادت می مغانه عشق

جان تو شاهباز سدره نشین

دل تو مرغ آشیانه عشق

تو به افسون عقل گوش منه

[...]

کس نشد آگه از بدایت عشق

نیست جز نیستی نهایت عشق

عشق را پایدار یکپای است

خود تو بین تا کجاست غایت عشق

همه چیز آیت نشان دارد

[...]

ای رند شرابخانه عشق

وی خورده می مغانه عشق

رسوای زمانه گشت امروز

بر یاد می شبانه عشق

از هستی خویش بی نشان شو

[...]

الا ای گوهر بحر مصفا

که در عالم توئی پنهان و پیدا

وجودت بهر اظهار کمالات

چو از غیب هویت شد هویدا

برای جلوه عشق جهانسوز

[...]

طلع العشق من ورای حجاب

فافتحوالعین یا اولی الالباب

همه آفاق از تجلی عشق

پر شد از آفتاب عالمتاب

دوست در خانه بی حجاب نشست

[...]

رویت آیینه‌ای ز صُنْعِ خداست

خط سبزت سواد مشک خطاست

سنبلت کابروی نسرین است

بر گل تر ز مشک غالیه‌ساست

آنچه در آب خضر پنهان است

[...]

جانا حق دوستی نگه دار

دل را به جفا دگر میازار

ای جان و جهان گناه دل نیست

چشم سیه تو کرده این کار

سوزم من بی مراد چون شمع

[...]

هر که را آرزوی زن باشد

دشمن جان خویشتن باشد

خوردن او بود غم و غصه

تا ورا روح در بدن باشد

خویش را بی غم آن زمان بیند

[...]

هر که را دعوتی شود دوچار

عمر این است گو غنیمت دار

صحن بغرای پر ز قیمه صباح

هست چون مرهم دل افگار

چون رسیدی به دعوتی کاری

[...]

ماه معین چیست خاک پای محمد

حبل متین ربقه ولای محمد

خلقت عالم برای نفع بشر شد

خلقت نوع بشر برای محمد

سوده همه قدسیان جبین ارادت

[...]